Σύνοδος Πρυτάνεων 6-9 Μαϊου στην Χαλκιδική
Από τις 6 έως τις 9 Μαϊου θα διεξαχθεί στην Χαλκιδική η Σύνοδος των Πρυτάνεων, ανάμεσα στους πρυτάνεις των εγχώριων πανεπιστημίων και σε στελέχη του υπουργείου Παιδείας. Κύριος άξονας της συνόδου θα είναι η επιβολή των διαγραφών στο πλαίσιο της επιχειρούμενης επέλασης της εκπαιδευτικής αναδιάρθρωσης, καθως και η "ασφάλεια" των πανεπιστημίων εν μέσω νέων εξαγγελιών για επαναφορά της ΟΠΠΙ και για εγκατάσταση καμερών και τουρνικε στις σχολές.
Η επιβολή των διαγραφών, η εφαρμογή δηλαδή του νόμου 4777, έρχεται σε περίοδο πολυεπίπεδης επίθεσης στο κοινωνικό αγαθό της παιδείας. Απώτερος σκοπός της εκπαιδευτικής αναδιάρθρωσης είναι η διάλυση του δημόσιου χαρακτήρα, τόσο του πανεπιστημίου όσο και του σχολείου, με τα ίδια να μη προσαρμόζονται απλώς στην εξυπηρέτηση επιχειρηματικών συμφερόντων, αλλά να εμπορευματικοποιούνται και αυτά, λειτουργώντας σαν ιδιωτική επιχείρηση με γνώμονα τους νόμους της προσφοράς και της ζήτησης, παράγοντας τους μελλοντικούς εξειδικευμένους εργάτες που χρειάζεται η αγορά.
Έτσι, το πανεπιστήμιο και το σχολείο του Κεφαλαίου θα πρέπει να στρέψουν όλη τους την λειτουργία προς την κατεύθυνση της μέγιστης δυνατής κερδοφορίας, αφήνοντας πίσω τα "βαρίδια", και υιοθετώντας πλήρως τη λογική της λεγόμενης "αριστείας". Η γνώση-εμπόρευμα θα πρέπει να διατίθεται σε λίγους και εκλεκτούς, που θα μπορούν να ανταπεξέλθουν τόσο στις οικονομικές απαιτήσεις όσο και στους ασφυκτικούς ρυθμούς φοίτησης. Έτσι, ολοένα και μεγαλύτερα κοινωνικά κομμάτια θα αποκλείονται από αυτή, είτε διαγραφόμενα μετά από ένα αυθαίρετο όριο εξαμήνων για την ολοκλήρωση της φοίτησης, είτε μέσω του αποκλεισμού τους από την εκπαιδευτική διαδικασία ευρύτερα με νόμους, όπως η Ελάχιστη Βάση Εισαγωγής και η τράπεζα θεμάτων. Ταυτόχρονα, νόμοι όπως αυτός για τη μετατροπή δημοσίων σχολείων σε Ωνάσεια, τα οποία θα λειτουργούν με όρους προτύπου σχολείου, στο οποίο η εισαγωγή θα γίνεται μέσω εξετάσεων, ουσιαστικά σημαίνουν, πως τα παιδιά αυτά τα οποία δε θα μπορούν να ανταπεξέλθουν σε αυτές, θα αποκλείονται από τα σχολεία της γειτονιάς τους και θα στέλνονται μαζικά σε ήδη υπερπλήρη τμήματα καθιστώντας τα μη λειτουργικά. Ακόμη, η επιβολή της αξιολόγησης στους καθηγητές και οι εξαγγελίες περί απόλυσης αυτών που την αρνούνται, σηματοδοτούν την προσπάθεια επιβολής πλήρους ελέγχου, μετατρέποντάς τους ουσιαστικά σε υποταγμένους υπαλλήλους που θα υπακούν συνεχώς σε εντολές, πετώντας έξω από τα σχολεία κάθετι ριζοσπαστικό.
Για την εφαρμογή όλων των παραπάνω αναδιαρθρώσεων, χρειάζεται η πλήρης αποστείρωση των πανεπιστημίων και η καταστολή της πολιτικής έκφρασης εντός αυτών. Για αυτο, το μέλημα και ο πρωταρχικός ρόλος των πρυτανικών αρχών είναι οι εκκενώσεις των κατειλημμένων χώρων εντός και έκτος του Πανεπιστημιακου ασύλου, οι διωξεις φοιτητων/-τριών για συνδικαλιστική και πολιτική δράση εντός των σχολών. Χαρακτηριστικά παραδείγματα αποτελούν οι ταυτόχρονες εκκενώσεις των κατειλημμένων χώρων στο Ε.Μ.Π. (Γραμμικό, Παπασωτηρίου,ΑΚΜ), η εκκένωση των στεκιών Primavera και Φυσικού στο Α.Π.Θ. η 7η εκκένωση του στεκιού utopia ad στο Δ.Π.Θ, αλλά και η 2η εκκένωση της κατάληψης του Ευαγγελισμού στο Ηράκλειο, με ενορχηστρωτές της επιχείρησης, τις πρυτανικές αρχές του Πανεπιστημίου Κρήτης και του ΕΜΠ ιδιοκτησίας των οποίων ειναι το “Μέγαλο Σπίτι”. Άλλο ένα παράδειγμα της υφιστάμενης καστολης αποτελεί η πειθαρχική δίωξη φοιτήτριας για συνδικαλιστική δραση απο την πρυτανικη αρχη του Ε.Μ.Π, η σύλληψη του αναρχικού φοιτητή Ζ.Μ. για παρέμβαση αλληλεγγύης στον Παλαιστινιακό λαό καθώς και η τελευταία στοχοποίηση διδακτορικού φοιτητή και συνδικαλιστή ερευνητή από τις Πρυτανικές αρχές του ΕΜΠ. Όλα τα παραπάνω, αποδεικνύουν το μένος με το οποίο το κράτος και οι πρυτανικες αρχες πολεμάνε κάθε λογική αντίστασης.
Απέναντι λοιπόν σε ακόμα μία σύνοδο των πολιτικών υπευθύνων της διάλυσης της δημόσιας παιδείας και των εντολοδόχων τους, πρέπει να προβάλουμε τις αντιστάσεις μας. Η ματαίωση της εκπαιδευτικής αναδιάρθρωσης μπορεί να έρθει μόνο μέσα από τη συλλογική και οργανωμένη από τα κάτω δράση του φοιτητικού κινήματος μακριά από πεφωτισμένες κομματικές ηγεσίες, συντεχνιακά αιτήματα και γραφειοκρατικές αγκυλώσεις, που αναπαράγουν έναν φαύλο κύκλο περιχαρακωμένων αγώνων με προκαθορισμένη αρχή μέση και τέλος, καθόλα ακίνδυνη για το κράτος και το κεφάλαιο.
Να προτάξουμε την αυτοοργάνωση σε όλες τις σχολές, φτιάχνοντας τις δομές, που θα προωθούν ένα ελευθεριακό μοντέλο πολιτικοποίησης και θα μπορούν να έρθουν σε σύγκρουση με την ηγεμονία των γραφειοκρατικών ρεφορμιστικών δυνάμεων στους φοιτητικούς συλλόγους, ξεπερνώντας τα αιτήματα για μια περαιτέρω κρατικοποίηση και αντιπροτάσσοντας το Πανεπιστήμιο, για το οποίο πραγματικά παλεύουμε. Το Πανεπιστήμιο της αυτοδιαχείρισης και της αυτοοργάνωσης, σε μια κοινωνία Ισότητας, Αλληλεγγύης, Ανθρωπισμού, όπου η γνώση, η επιστήμη και η τεχνολογία δε θα βρίσκονται στα χέρια κάποιων πολιτικών και οικονομικών ελίτ αλλά θα γεννιούνται, θα εμπλουτίζονται και θα επιστρέφουν στο κοινωνικό σώμα. Για μια ελευθεριακή παιδεία σε μια ελευθεριακή κοινωνία.
ΟΡΓΑΝΩΣΗ ΚΑΙ ΑΓΩΝΑΣ ΜΕΣΑ ΚΑΙ ΕΞΩ ΑΠΟ ΤΙΣ ΣΧΟΛΕΣ
ΜΕ ΣΥΝΕΛΕΥΣΕΙΣ - ΠΟΡΕΙΕΣ - ΣΥΓΚΡΟΥΣΕΙΣ - ΚΑΤΑΛΗΨΕΙΣ
ΥΨΩΝΟΥΜΕ ΤΑΞΙΚΕΣ ΚΑΙ ΚΟΙΜΩΝΙΚΕΣ ΑΝΤΙΣΤΑΣΕΙΣ ΓΙΑ ΜΙΑ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΚΗ ΠΑΙΔΕΙΑ ΣΕ ΜΙΑ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΚΗ ΚΟΙΝΩΝΙΑ
Αναρχική Συνέλευση Φοιτητών/τριών Quieta Movere
Πρωτοβουλία Αναρχικών Φοιτητών/-τριών Αθήνας