Κατάληψη Πρυτανείας 

Κόντρα στο κλίμα ηττοπάθειας και ατομικισμού, αποφασίσαμε συλλογικά και με όρους αυτοοργάνωσης να κλιμακώσουμε τον αγώνα μας ενάντια στην υποβάθμιση των ζωών μας. Η κρατική-καπιταλιστική δολοφονία στα Τέμπη ανέδειξε για μία ακόμα φορά το αποτέλεσμα των νεοφιλελεύθερων πολιτικών που έχουν οδηγήσει στην ιδιωτικοποίηση οτιδήποτε δημόσιου, ακόμα και του βασικού αγαθού για την επιβίωση του ανθρώπου, το νερό. Είναι οι δεκάδες χιλιάδες νεκροί στα υποστελεχωμένα νοσοκομεία, οι νεκροί πρόσφυγες και μετανάστριες στα χερσαία και υδάτινα σύνορα την Ευρώπης, οι δολοφονημένοι Ρομά Νίκος Σαμπάνης και Κώστας Φραγκούλης που ζητάνε δικαιοσύνη. Δικαιοσύνη, όχι από το σάπιο δικαστικό σύστημα που αφήνει ελεύθερους (παιδο)βιαστές, συγκαλύπτει κυκλώματα trafficking, και νομιμοποιεί την έξωση 700.000 ανθρώπων από την πρώτη κατοικία τους, αλλά από τον κόσμο του αγώνα που θα ανατρέψει αυτό το σύστημα και την πολιτική του.
Επιλέγουμε να αντισταθούμε μαχητικά, φοιτητές/τριες και σπουδαστές/τριες μαζί, απορρίπτοντας την συντεχνειακή αντίληψη και τα στερεότυπα που μας διαχωρίζουν. Έχοντας πλήρη συνείδηση της ταξικής μας θέσης, αντιλαμβανόμαστε ότι ο αγώνας ενάντια στο ΠΔ85 είναι κομμάτι του αγώνα ενάντια στην εκπαιδευτική αναδιάρθρωση. Η εξίσωση των πτυχίων στο δημόσιο τομέα, κολλεγίων και ΑΕΙ, με το άρθρο 7 του ΠΔ85 είναι άλλο ένα κομμάτι που καταδεικνύει την αναγκαιότητα της σύνδεσης των δυο υποκειμένων. Μέσω της κίνησής μας αποσκοπούμε την σύνδεση φοιτητικού και σπουδαστικού υποκειμένου για έναν συνολικότερο αγώνα ενάντια στην υποβάθμιση των ζωών μας. Οι καταλήψεις των καλλιτεχνικών σχολών και των κεντρικών θεάτρων άνοιξαν τον δρόμο για ένα κίνημα ακηδεμόνευτο, χωρίς διαμεσολαβητές και ειδικούς, που έχει ήδη κερδίσει ηθικά από την πρώτη στιγμή που αποφάσισε να αγωνιστεί.
Αυτή την στιγμή που το κράτος απονομιμοποιείται στις συνειδήσεις της κοινωνικής βάσης, εμφανίζεται η ευκαιρία να συλλογικοποιήσουμε την οργή και τις ανάγκες μας, δημιουργώντας ένα κέντρο αγώνα στην καρδιά της μητρόπολης. Ως φοιτήτριες/τες σπουδάστριες/ες καταλαμβάνουμε την πρυτανεία του ΕΚΠΑ διεκδικώντας την επαναφορά του πανεπιστημιακού ασύλου και του κοινωνικού του χαρακτήρα. Ακριβώς γιατί το άσυλο είναι άρρηκτα συνδεδεμένο με τους αγώνες για ελευθερία, ισότητα, και αξιοπρέπεια, και δεν σταματά να νοηματοδοτεί τα επίδικα των κοινωνικών και ταξικών αγώνων. Απαιτούμε την άμεση κατάργηση του νόμου 4777 και του νέου νόμου-πλαίσιο για τα πανεπιστήμια, που φέρνουν τους ταξικούς φραγμούς και την καταστολή στις σχολές μας. Απαιτούμε την άμεση ικανοποίηση όλων των αιτημάτων του σπουδαστικού κινήματος για το ΠΔ85 και τις φοιτητικές παροχές σε όλες τις καλλιτεχνικές σχολές οι οποίες εποπτεύονται από το
ΥΠΠΟΑ. Απαιτούμε την άμεση παραίτηση της εισαγγελίας του Αρείου Πάγου, την παραίτηση της ακροδεξιάς-νεοφιλελεύθερης κυβέρνησης της ΝΔ και την αποχώρηση από το πολιτικό γίγνεσθαι όλων αυτών που, είτε με τις πολιτικές που εφάρμοσαν, είτε με τις θέσεις που πήρανε, οδήγησαν στον κατακερματισμό και την ιδιωτικοποίηση του σιδηροδρομικού δικτύου και τρένων.
Καλούμε το φοιτητικό/σπουδαστικό σώμα και αλληλέγγυο κόσμο, μέσω της οριζόντιας ανοιχτής συνέλευσης της κατειλημμένης πρυτανείας, να ορίσουμε τα χαρακτηριστικά ενός ακηδεμόνευτου κινήματος με βασικές αρχές μας την Αυτοοργάνωση και την Αλληλεγγύη, για έναν κόσμο ισότητας και ελευθερίας.


Συγκέντρωση έξω από την κατειλημμένη πρυτανεία 10:30

Ανοιχτή Συνέλευση Κατάληψης 17:00
10, 100, 1000 ΚΑΤΑΛΗΨΕΙΣ

ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΕ ΕΝΑΝ ΚΟΣΜΟ ΟΡΓΑΝΩΜΕΝΗΣ ΣΗΨΗΣ


Κίνηση Φοιτητων/τριων Σπουδαστριών/ων για την ελευθεριακή οργάνωση στην βάση