Οι ελευθεριακές του ιδέες, η μαχητικότητά του και οι συνθήκες κοινωνικής αδικίας που επικρατούσαν, τον οδήγησαν να συμμετάσχει σε αναρχικές ομάδες, να μιλήσει, να γράψει, να ζωγραφίσει σύμφωνα με τις πολιτικές του αρχές, όπως επίσης να πάρει μέρος σε εξεγέρσεις.

Το διήγημα που αναδημοσιεύουμε σήμερα προέρχεται από το συντροφικό εγχείρημα Το ελατήριο (blog). Πρόκειται για μια παράξενη, χριστουγεννιάτικη ιστορία με το όνομα “Jingle bells“, η οποία γυρεύει απαντήσεις, σε συνεργασία με τους αναγνώστες της.

Το "Αναρχικό Εμβατήριο" ήταν δημοφιλές και ευρέως γνωστό κομμάτι κατά τα χρόνια του Ρωσικού Εμφυλίου. Πιθανότατα έχει μεταφραστεί από τα γαλλικά, καθώς μιλάει για τους αγώνες τις δεκαετίας του 1870, την Παρισινή Κομμούνα και τον αναρχικό-βομβιστή Ραβασόλ, που εκτελέστηκε στη γκιλοτίνα το 1892.

 Φανταστείτε την κοινωνία σαν ένα μεγάλο κτίριο. Στους κάτω ορόφους συνωστίζονται πολλά μικρά δωμάτια. Ακολουθεί μια σειρά ορόφων με διαμερίσματα των οποίων η ποιότητα και οι παροχές βελτιώνονται όσο κανείς ανεβαίνει προς τα πάνω.

Κοινός παρονομαστής αυτών των φωτογραφιών, ανεξαρτήτως τόπου και χρόνου, είναι η συλλογική δράση, ο αγώνας, η αλληλεγγύη των από τα κάτω, οι συντροφικοί δεσμοί, οι λέξεις που αποκτούν δύναμη και υπόσταση μέσα από τα συνθήματά μας