Ολοκληρώνοντας την ανασκόπηση των προηγούμενων βιβλίων έφτασε η ώρα και για την ανακοίνωση του (πολυαναμενόμενου) επόμενου. Η ΜΕΡΑ ΠΡΙΝ ΤΗΝ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ της URSULA Κ. LΕ GUIN κυκλοφορεί από τις ελευθεριακές εκδόσεις «Ναυτίλος» την πρώτη βδομάδα του νέου έτους.
 
Την υπέροχη μετάφραση του βιβλίου έκανε η Κατερίνα Σοφιανού, η οποία υπογράφει και το αντίστοιχο σημείωμα της μεταφράστριας. Την ευχαριστούμε άλλη μια φορά για την ανιδιοτελή, συντροφική συνεισφορά της, καθώς ολόκληρο το βιβλίο είναι δικό της έργο. Το διήγημα που μεταφράστηκε και κυκλοφορεί για πρώτη φορά στα ελληνικά παρακολουθεί μια μέρα από την ζωή της -ηλικιωμένης πια- επαναστάτριας Όντο, η οποία υπήρξε η εμπνεύστρια του πλανήτη "Ανάρες" (βλέπε στον Αναρχικό των δύο κόσμων) και των Οντονιανών κατοίκων του. Η έκδοση συνοδεύεται από ένα σύντομο μα εξαιρετικά περιεκτικό προλογικό κείμενο του Νίκου Κούρκουλου, τον οποίο ευχαριστούμε θερμά εκ νέου. Το εξώφυλλο έφτιαξε ο Παναγιώτης Παξιμαδάς και τη σελιδοποίηση έκανε -κάτω από εντελώς ιδιαίτερες συνθήκες- η Λήδα Σοφιανού. Εκτός από τις απαραίτητες ευχαριστίες μια ξεχωριστή αφιέρωση του βιβλίου χαρίζεται στον πλέον λιλιπούτειο σύντροφό μας!
 
Σε επόμενη ανάρτηση μας θα ενημερώσουμε για την ακριβή ημερομηνία κυκλοφορίας στη Θεσσαλονίκη, την Αθήνα και την υπόλοιπη χώρα...
 
Παρουσίαση από το οπισθόφυλλο του βιβλίου:
 
Σε ετούτο το πρελούδιο του Αναρχικού των δύο κόσμων, η εξέγερση δεν είναι πλέον λουσμένη στην αίγλη της ιστορίας, αντίθετα κυοφορείται μυστικά ως απαύγασμα μιας μακράς σειράς γεγονότων αλλά και ως η επαύριον μιας καθημερινής και τόσο γνώριμης μέρας: το ξύπνημα σε ένα συλλογικό σπίτι με πολλά δωμάτια, τα νέα που φτάνουν το πρωί για κάποιον ξεσηκωμό κάπου μακριά, η θυελλώδης συνέλευση, η προετοιμασία μιας μεγάλης διαδήλωσης για τη γενική απεργία… Η μέρα πριν την επανάσταση είναι λοιπόν μια μέρα σαν όλες τις άλλες;
(από το σημείωμα της μεταφράστριας)
 
Τώρα, το διήγημα που κρατάτε στα χέρια σας, σύντομο διήγημα που έχει ωστόσο την πνοή και αφήνει την εντύπωση μεγαλύτερου και πληρέστερου έργου, μας δείχνει την Όντο στα τέλη της ζωής της, υπογραμμίζοντας την πολύ ανθρώπινη πλευρά της μεγάλης επαναστάτριας – μέσα από τα γεράματα, τη φθορά και τις αναπολήσεις, μετά από μια γεμάτη και πολυτάραχη ζωή, αφιερωμένη σ’ ένα ιδανικό. Η γυναίκα-θρύλος που γνωρίσαμε στους Dispossessed εμφανίζεται εδώ γήινη, με σάρκα και οστά, ένας απλός άνθρωπος που έκανε μόνο εκείνο που νόμιζε σωστό – κι αυτή η απλότητα είναι μια ουσιαστική διάσταση των θεωριών της. Την Όντο, πράγματι, θα θέλαμε να τη γνωρίσουμε καλύτερα.
(από τα προλεγόμενα)
 
"Δεν θα αναγνωρίσουμε τη δική μας αδικία αν δεν μπορέσουμε να φανταστούμε τη δικαιοσύνη. Δεν θα γίνουμε ελεύθεροι αν δεν φανταστούμε την ελευθερία. Δεν μπορούμε να απαιτούμε από κάποιον να προσπαθήσει να φτάσει στη δικαιοσύνη και την ελευθερία αν δεν είχε μια ευκαιρία να τις φανταστεί σαν κάτι το εφικτό".
Ursula Le Guin