Από την εγκληματική διαχείριση της πανδημίας μέχρι την καμμένη γη που άφησαν πίσω τους οι πυρκαγιές και από την ταξική εκμετάλλευση μέχρι την κρατική καταστολή
ΤΟ ΚΡΑΤΟΣ ΣΠΕΡΝΕΙ ΘΑΝΑΤΟ ΚΑΙ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ
Οι άνθρωποι που σήμερα στέκονται απέναντι στο τέρας του φασισμού, της κρατικής καταστολής, του ολοκληρωτισμού, ενάντια στον ρατσισμό και τη λεηλασία της φύσης και του πλανήτη αποτελούν τις πρώτες σταγόνες της δίκαιης οργής μας. Ο αγώνας για την Κοινωνική Επανάσταση συνεχίζεται και θα νικήσει!
Η υφαρπαγή του τεράστιου κοινωνικά παραγόμενου πλούτου και των διαθέσιμων πόρων από τις οικονομικές και πολιτικές ελίτ, η υπερσυγκέντρωση πληθυσμών σε μεγαλουπόλεις, εργασιακά κάτεργα, φυλακές και στρατόπεδα συγκέντρωσης μεταναστών και προσφύγων, η διαχρονική υπολειτουργία των συστημάτων υγείας την ώρα που οι οικονομικά και πολιτικά ισχυροί κρατούν για τον εαυτό τους τη δυνατότητα να απολαμβάνουν την καλύτερη δυνατή περίθαλψη, καταδεικνύουν πως: Το κράτος και το κεφάλαιο, που ήδη καταδικάζουν εκατομμύρια ανθρώπους στον θάνατο από την πείνα, τις ασθένειες, τον ξεριζωμό και τις πολεμικές επιχειρήσεις, δίνουν μάχη για να διατηρήσουν αλώβητα τα προνόμια τους, τη θέση εξουσίας τους οι πολιτικά και οικονομικά ισχυροί.
Η κρατική και καπιταλιστική επίθεση, αποτέλεσμα της συνολικής κρίσης του συστήματος, οξύνεται όλο και περισσότερο, καθώς η πανδημία λειτουργεί ως επιταχυντής της, διαμορφώνοντας ένα ασφυκτικότερο πλαίσιο για τη μεγάλη κοινωνική πλειοψηφία. Στον ελλαδικό χώρο, αυτό γίνεται πιο συγκεκριμένο από την έναρξη ενός νέου γύρου λεηλασίας της κοινωνικής βάσης καθώς η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας, ενώ ήδη μετράει χιλιάδες θανάτους υπό τη διακυβέρνησή της, επιχειρεί με κάθε ευκαιρία να αξιοποιήσει την πανδημία για τη συνέχιση της επίθεσης στο κοινωνικό σώμα.
Ο σκοπός της είναι να προχωρήσει στην υλοποίηση των σχεδιασμών των κυρίαρχων για αφανισμό όλων των αντιστάσεων και για ολοκληρωτική επιβολή πάνω στο κοινωνικό σώμα, διαλύοντας πλήρως τη δημόσια υγεία, υποβαθμίζοντας ολοένα τη δημόσια παιδεία, περνώντας αντεργατικά νομοσχέδια που επιτείνουν την ταξική εκμετάλλευση και ανοίγουν τις πόρτες στην πλήρη αυθαιρεσία των αφεντικών, ενώ αφοπλίζουν ολοένα τα σωματεία, εντείνοντας τη λεηλασία του φυσικού περιβάλλοντος και απαξιώνοντας την ανθρώπινη ζωή. Κυριότερες αιχμές αυτής της συνολικής επίθεσης αποτελούν η περαιτέρω υποτίμηση της εργασίας, η έμπρακτη κατάργηση της κοινωνικής ασφάλισης και του 8ώρου, η συνέχιση των ιδιωτικοποιήσεων, μέχρι την αναδιάρθρωση του εκπαιδευτικού συστήματος και την ποινικοποίηση της συνδικαλιστικής δράσης. Από τη μονιμοποίηση του Καθεστώτος Έκτακτης Ανάγκης μέσα από την καταστολή και την καθυπόταξη των κοινωνικών και ταξικών κινημάτων και ιδιαίτερα των αναρχικών- αντιεξουσιαστών, τις εκκενώσεις κατειλημμένων χώρων αγώνα, την αστυνομική κατοχή ολόκληρων περιοχών μέχρι την απαγόρευση διαδηλώσεων και τη γενικότερη αναβάθμιση του νομικού οπλοστασίου σε βάρος αγωνιστών. Από την πατριαρχική βία -τις κακοποιήσεις και τις δολοφονίες γυναικών- και τον κοινωνικό κανιβαλισμό που προωθούνται, πριμοδοτούνται, και στο τέλος ξεπλένονται από τους ίδιους τους κρατικούς μηχανισμούς και τις κυρίαρχες αξίες, μέχρι τη διεύρυνση του πολέμου ενάντια στους πρόσφυγες και τους μετανάστες, την προσπάθεια δαιμονοποίησής τους, την εξαφάνιση τους από το δημόσιο πεδίο, τον εγκλεισμό τους σε στρατόπεδα συγκέντρωσης καθώς και τη λεηλασία του φυσικού κόσμου μέσα από την ενεργοποίηση των μηχανών της καπιταλιστικής ανάπτυξης που ρημάζουν τοπικές κοινωνίες, βουνά, ποτάμια, θάλασσες, λίμνες, δάση.
Το κρατικό και καπιταλιστικό σύστημα μέσα στη βαθιά κρίση και σήψη του (κρίση οικονομική, κοινωνική, υγειονομική, περιβαλλοντική, και εντέλει αξιακή και κρίση νοήματος της ζωής) επιτίθεται με ολοένα και μεγαλύτερη σφοδρότητα στη φύση και την κοινωνία, λεηλατώντας τόσο τους φυσικούς πόρους όσο και τον κοινωνικά παραγόμενο πλούτο από τη χειρωνακτική και διανοητική εργασία. Οι καπιταλιστικοί σχεδιασμοί για ενεργειακούς αγωγούς, εγκατάσταση βιομηχανικών αιολικών «πάρκων» και εξορύξεις, η δημιουργία φαραωνικών φραγμάτων, η υφαρπαγή των νερών για τα επιχειρηματικά και βιομηχανικά συμφέροντα, η εμπορευματοποίηση των στοιχειωδών ανθρώπινων αναγκών, η αναδιάρθρωση των εργασιακών σχέσεων εν μέσω πανδημίας, το μόνο που υπόσχονται είναι καταστολή κι ανελευθερία, αρρώστιες, ανέχεια και εξαθλίωση, περιβαλλοντικές κι ανθρωπιστικές καταστροφές, ρήμαγμα τοπικών κοινωνιών, αποκλεισμούς κι εκτοπισμούς των φτωχών.
Οι πρόσφατες μεγάλες πυρκαγιές στα Γεράνεια όρη, όπως και αυτές που ακολούθησαν και στη Βόρεια Εύβοια, την Πάρνηθα και την Αττική, την Ανατολική Μάνη, την Ηλεία, τη Φωκίδα κι άλλες περιοχές, καθώς επίσης η εγκληματική κρατική διαχείριση των πυρκαγιών με αποτέλεσμα την καταστροφή απέραντων δασών, την απελπισία και τον ξεριζωμό των πυρόπληκτων πληθυσμών, αναδεικνύουν με πλέον δραματικό τρόπο την αναγκαιότητα και την επιτακτικότητα της συμμετοχής όλων μας στον αγώνα για την γη και την ελευθερία ενάντια στη λεηλασία και την καταστροφή της φύσης. Το κράτος, αφού επί δεκαετίες φρόντισε να διαλύσει κάθε μορφή κοινωνικής αυτοοργάνωσης απέναντι στα στοιχεία της φύσης, αλλά και γενικότερα, την υποκατέστησε στη συνέχεια, εκφράζοντας τώρα την αδυναμία, την ανικανότητα ή και την απροθυμία του -εξαιτίας των συμφερόντων του, της ίδιας του της φύσης, της δομής και του προσανατολισμού του-, να αντιμετωπίσει τις συνέπειες των καταστροφών, φυσικών ή ανθρωπογενών, αφήνοντας την κοινωνία έρμαιο στις σκληρές επιπτώσεις τους. Την ίδια στιγμή μάλιστα που η συνεχής υποχρηματοδότηση έργων κοινωνικής μέριμνας (αντιπυρικά, αντιπλημμυρικά, αντισεισμικά έργα) σε συνδυασμό με τη σπάταλη δαπανών επί του ΑΕΠ σε στρατιωτικούς εξοπλισμούς μόνο εξωφρενική μπορεί να χαρακτηριστεί, ιδιαίτερα σε μια χώρα που έχει πληγεί πολλές φορές και είναι γνωστή η επικινδυνότητα τους.
Σε ένα περιβάλλον άγριας ταξικής εκμετάλλευσης και επίθεσης στην κοινωνία και τη φύση, η καταστροφή από τις πυρκαγιές είναι αποτέλεσμα των εγκληματικών πολιτικών του κράτους και του κεφαλαίου, της ίδιας της -δολοφονικής για τον άνθρωπο και καταστροφικής για το φυσικό κόσμο- φύσης του κοινωνικού, πολιτικού και οικονομικού συστήματος που στο όνομα της “ανάπτυξης” και του “κέρδους” δε διστάζει να καταστρέψει ολόκληρα βουνά, λίμνες και ποτάμια για να τα μετατρέψει σε βιομηχανικές ζώνες, να βυθίσει χωριά και να σκορπίσει τον καρκίνο στους ανθρώπους, να μετατρέψει οικισμούς σε σκουπιδότοπους, να λεηλατήσει ακόμα και ολόκληρο το οικοσύστημα. Σε αυτή του τη στρατηγική, οι πυρκαγιές αποτελούν μια πολύ συνήθη πρακτική για την απαξίωση και την καταστροφή του φυσικού περιβάλλοντος ώστε να ακολουθήσει στη συνέχεια η εκμετάλλευση και “αξιοποίηση” του.
Απέναντι στη διεθνή αντικοινωνική συμμαχία των πολιτικών και οικονομικών ελίτ και στις εμπόλεμες κοινωνίες που προετοιμάζουν, αναδύονται οι αστείρευτες απελευθερωτικές δυνατότητες των αγώνων που ξεσπούν σε όλο τον κόσμο. Από τα ιθαγενικά κινήματα στην Αμερική μέχρι την Ροτζάβα, από τις φαβέλες της Βραζιλίας, τους δρόμους της Χιλής και της Κολομβίας μέχρι τη Μιανμάρ, από τα αντιφασιστικά οδοφράγματα στις ΗΠΑ ως την Ευρώπη, τα Βαλκάνια και την Τουρκία, η φλόγα της εξέγερσης είναι πάντα ζωντανή. Μέσα σε αυτούς τους αγώνες, οι αναρχικοί ζούμε και αναπνέουμε. Η οργανωμένη πολιτική παρουσία και δράση μας στα υπαρκτά μέτωπα αγώνα και η συγκρότηση νέων, θέλουμε να είναι η γέφυρα ανάμεσα στις πραγματικές κοινωνικές ανάγκες και διαθέσεις και την αναρχική κοσμοθεωρία και πρακτική, ώστε οι αντιστάσεις να γίνουν εφαλτήρια της κοινωνικής και ταξικής χειραφέτησης.
Την ίδια στιγμή από τις ιθαγενικές κοινότητες της Τσιάπας που μετά την εξέγερση της πρωτοχρονιάς του 1994 χτίζουν την αυτονομία τους, οι Ζαπατίστας φτάνουν στην Ευρώπη στέλνοντας στους από τα κάτω όλης της γης ένα ακόμα μήνυμα αλληλεγγύης και αντίστασης απέναντι στα πολιτικά και οικονομικά αφεντικά. Από την πλευρά μας προετοιμαζόμαστε να τους υποδεχτούμε στις καταλήψεις και τους αυτοοργανωμένους χώρους αγώνα, στις γειτονιές και τους δρόμους, στα βουνά και τα ποτάμια.
Απέναντι στην συνεχιζόμενη εγκληματική διαχείριση της πανδημίας και στη συνολική επίθεση του κράτους και των αφεντικών που οδηγούν την ανθρωπότητα στην δυστοπία του θανάτου, της εξαθλίωσης και του ελέγχου θα συνεχίσουμε ως άνθρωποι και όχι ως εξατομικευμένοι κανίβαλοι, ως αντιστεκόμενοι και όχι παραδομένοι και φοβισμένοι, ως αναρχικοί, τον αγώνα για την κοινωνία των ελεύθερων ίσων που θα έχει ως προτεραιότητα την προστασία των ευάλωτων, ως πρώτο και κύριο συμφέρον τις ανάγκες του κοινωνικού συνόλου, ως βασικό μέλημά της την ευμάρεια και την εξυπηρέτηση της κοινωνίας και όχι μίας κάστας ισχυρών. Για την ανάπτυξη μιας συνολικής κριτικής του αδιέξοδου, χρεοκοπημένου και επιβαλλόμενου τρόπου οργάνωσης της κοινωνίας από τα πάνω. Μακριά από τις λογικές της ανάθεσης, της διαμεσολάβησης και της αδράνειας, να δυναμώσουμε τους αυτοοργανωμένους κοινωνικούς αγώνες σε κάθε σημείο που εκδηλώνεται η κρατική και καπιταλιστική επιθετικότητα. Γιατί η μόνη ρεαλιστική προοπτική για όλους τους εκμεταλλευόμενους και καταπιεσμένους ανθρώπους βρίσκεται στο να πάρουμε την κατάσταση στα χέρια μας και να αγωνιστούμε μαζικά και μαχητικά για τη συνολική ανατροπή της βαρβαρότητας του κρατικού και καπιταλιστικού συστήματος και τη δημιουργία ενός νέου κόσμου ισότητας, ελευθερίας, κοινοκτημοσύνης, αλληλεγγύης.
ΟΛΑ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ!
Τροφή, υγεία, στέγαση, παιδεία
Κοινωνική Αυτοοργάνωση – Ταξική Αλληλεγγύη – Μαχητική Αντίσταση
Διεθνιστική αλληλεγγύη στους εξεγερμένους όλης της Γης
Οργάνωση και αγώνας για την κοινωνική επανάσταση
Για την Αναρχία και τον Ελευθεριακό Κομμουνισμό
ΑΝΤΙΚΡΑΤΙΚΗ-ΑΝΤΙΚΑΠΙΤΑΛΙΣΤΙΚΗ ΔΙΑΔΗΛΩΣΗ ΣΤΑ ΕΓΚΑΙΝΙΑ ΤΗΣ ΔΕΘ ΣΑΒΒΑΤΟ 11 ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ
Προσυγκέντρωση στην κατάληψη Mundo Nuevo, 17.00
Συγκέντρωση στην Καμάρα, 18.00
Αναρχική Πολιτική Οργάνωση – Ομοσπονδία Συλλογικοτήτων