ΚΑΜΙΑ ΚΡΑΤΙΚΗ ΔΟΛΟΦΟΝΙΑ ΔΕΝ ΘΑ ΜΕΙΝΕΙ ΑΝΑΠΑΝΤΗΤΗ
ΓΙΑ ΤΟ ΠΕΡΑΣΜΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΥΘΟΡΜΗΤΗ ΕΞΕΓΕΡΣΗ ΣΤΟΝ ΣΥΝΕΧΗ ΑΓΩΝΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ
Το ζήτημα της μνήμης. Στις 6 Δεκέμβρη του 2008 στην Αθήνα δολοφονείται από σφαίρα αστυνομικού ένα 15χρόνο παιδί, ο Αλέξανδρος Γρηγορόπουλος. Το όνομα του δολοφόνου, Επαμεινώνδας Κορκονέας, συνοδεύομενος από έταιρο ειδικό φρουρό, τον Βασίλη Σαραλιώτη. Ο Σαραλιώτης θα κριθεί αθώος τελικά τον περασμένο Ιούλη ενώ έχει ήδη αποφυλακισθεί εδώ και χρόνια. Στις 30 του ίδιου μήνα με το ελαφρυντικό του πρότερου έντιμου βίου - συνέπεια του νόμου Παρασκευόπουλου - έρχεται η αποφυλάκιση του δεύτερου δολοφόνου. Ο Κορκονέας μετά από όλα αυτά ζεί ελεύθερος μια κανονική ζωή στα πέριξ της μεσσηνιακής Μάνης.
Στο Εξωχώρι- τόπο καταγωγής του δολοφόνου Κορκονέα πραγματοποιήσαμε παρέμβαση στις 28/7/2020 πετώντας τρικάκια και αναρτώντας πανό στην κεντρική πλατεία του χωριού, με βασικό σύνθημα ‘’ΔΕΝ ΞΕΧΝΑΜΕ, ΔΕΝ ΣΥΓΧΩΡΟΥΜΕ, ΤΗ ΔΟΛΟΦΟΝΙΑ ΤΟΥ Α. ΓΡΗΓΟΡΟΠΟΥΛΟΥ ΑΠΟ ΤΟΝ ΜΠΑΤΣΟ ΚΟΡΚΟΝΕΑ’’. Στην συνέχεια αναρτήσαμε και άλλο πανό, γράψαμε συνθήματα και πετάξαμε τρικάκια στη Στούπα, την κεντρικότερη και πιο τουριστική κωμόπολη της περιοχής, στην οποία ανενόχλητος έχει πολλές φορές βρεθεί.
Το ζήτημα της εξέγερσης. Αμέσως μετά τη δολοφονία απο τους μπάτσους του 15χρονου Αλέξη, το βράδυ της 6ης Δεκέμβρη του 2008, στήθηκαν τα πρώτα οδοφράγματα στα Εξάρχεια και ξεκίνησαν οι συγκρούσεις. Η αυθόρμητη εξέγερση του Δεκέμβρη, ήρθε ως επιστέγασμα της οξυμένης κρατικής κατασταλτικής επιθετικότητας της προηγούμενης περιόδου. Μιας περιόδου που έβρισκε πλατιά κοινωνικά κομμάτια στον δρόμο να αγωνίζονται, που υπήρξε η δημιουργία πολλων στεκιών, καταλήψεων και κέντρων αγωνα. Η σπίθα της εξέγερσης εξαπλώθηκε σε όλη την Ελλάδα ραγδαία, η διεθνιστική αλληλεγγύη από το εξωτερικό, οι βίαιες συγκρούσεις, οι διεκδικήσεις και η διάρκεια, είχε ως αποτέλεσμα αυτές οι στιγμές να μείνουν χαραγμένες στις μνήμες των πολλών χιλιάδων που τις έζησαν κι αποτελούν σύμβολο αντίστασης για τους νεότερους.
Το ζήτημα της αστυνομικής βίας. Τη βαρβαρότητα, κομμάτι της οποίας είναι και αυτή η δολοφονία, δεν μπορούμε να την ξεχνάμε, γιατί θα επαναληφθεί. Άλλωστε, η βαναυσότητα των ειδικών φρουρών - της αστυνομίας - βρίσκεται διάχυτη και στο τώρα. Η κρατική βία είναι αποτέλεσμα του δόγματος του νόμου και της τάξης που προσπαθεί να επιβάλλει η τωρινή δεξια κυβέρνηση αλλά εκπορεύεται από τη γενικευμένη χρεωκοπεία του κράτους και του κεφαλαίου και τον φόβο της εξουσίας απέναντι στους απο τα κάτω και τις κοινωνίες που εξεγείρονται. Το κράτος, με οδηγό την ακροδεξιά κυβέρνηση της ΝΔ, έχει εγκαθιδρύσει ένα αστυνομικό κράτος, όπου ήδη ένα χρόνο τώρα υπάρχουν πολλά περιστατικά άγριας αστυνομικής βίας, με μερικά απο αυτά να εντοπίζονται από τα camps προσφύγων και μεταναστών (Μόρια, Ελαιώνας), ως τα βραδινά πογκρόμ της ΕΛΑΣ στην πλατεία Βικτώριας και τη δολοφονική χρήση εκτεταμένων χημικών στη διαδήλωση ενάντια στο νέο νομοσχέδιο για την απαγόρευση των διαδηλώσεων της 9ης Ιουλίου στην Αθήνα, εν μέσω πανδημίας. Καθώς επίσης τον άγριο ξυλοδαρμό διαδηλωτών στον Βόλο ενάντια στην καύση σκουπιδιων, με τον βασανισμό ενός αγωνιστή απο τα σώματα ασφαλείας, τον Βασίλη Μάγγο, ο οποίος κατέληξε λιγότερο από έναν μήνα μετά τον βασανισμό. Σε αυτές τις περιπτώσεις, η αστυνομία ως εκτελεστική εξουσία μιας ακροδεξίας νεό-φιλελευθέρης κυβέρνησης, επεμβαίνει για να καταστείλει και να φοβίσει όσους αντιστέκονται. Η κατασταλτική εκστρατεία του κράτους ενάντια στο αναρχικό-αντιεξουσιαστικό κίνημα και στις δομές του κατατάσεται στα κορυφαία ζητήματα πολιτικής του ατζέντας. Έτσι, τον τελευταίο χρόνο το μεγάλο κατασταλτικό κύμα που εξαπέλυσε η ακροδεξιά κυβέρνηση μόλις ανήλθε στην εξουσία, οπισθοχώρισε από τις κινητοποιήσεις του κόσμου του αγώνα με κεντρικό σύνθημα NO PASARAN! Παρ΄όλα αυτά, συνέχισε με χαμηλή ένταση τα χτυπήματα στους κατειλημμένους χώρους, με πιο πρόσφατη αυτή της εισβολής και πάλι στην αναρχική κατάληψη Libertatia στη Θεσσαλονίκη, προσπαθώντας να πάψει για άλλη μια φορά τη διαδικασία ανοικοδόμησης της, έπειτα από τον εμπρησμό από φασίστες κατά το Μακεδονικό συλλαλητήριο του 2018. Το χτύπημα αυτό στη Libertatia αποτελεί μετουσίωση του επιθετικού κατασταλτικού μηχανισμού του συστήματος γιατί, ακριβώς, υπογραμμίζεται ξανά η άρηκτη σχέση κράτους και παρακράτους αλλά και φαίνεται η συνέχεια ενός σχεδίου που έχει μπεί σε ισχύ από τη ακροδεξιά διακυβέρνηση. Η επίθεση όμως δεν στρέφεται μόνο στο αναρχικό και αντιεξουσιαστικό κίνημα αλλά και στο σύνολο της κοινωνίας καταστέλλοντας εργαζομένους/ες, απαγορεύοντας τις διαδηλώσεις και τις απεργίες. Η επιβολή ενός αστυνομικού κράτους πάνω στο κοινωνικό σώμα θέλει να προλάβει αντίστοιχα γεγονότα με της εξέγερσης του 2008, μετά τη δολοφονία Γρηγορόπουλου και την κοινωνική οργή που εκλύθηκε και γέννησε στιγμές αλλά και δομές αγώνα. Είναι βέβαιο πως αυτή η διαρκής πρόθεση του κρατούς και του κεφαλαίου να καταπνίξει όποια φωνή τα αμφισβητεί, εντάσσεται στο σχέδιο προληπτικής αντιεξεγέρσης που εφαρμόζεται.
Απο την δική μας πλευρά ως αναρχικοί/ες αντιστεκομάστε, απέναντι στη βαρβατότητα της εξουσίας και του σύγρχονου ολοκληρωτισμού δημιουργώντας δομές που προοικονίζουν τον μελλοντικό απελευθερωμένο κόσμο που θέλουμε να χτίσουμε. Έναν κόσμο ισότητας, αλληλεγγύης και ελευθερίας. Στήνουμε αναχώματα στην κρατική και παρακρατική βία και δημιουργούμε το πεδίο, ώστε οι σπίθες της επόμενης γενικευμένης εξέγερσης να πυροδοτήσουν τη φωτιά της Κοινωνικής Επανάστασης που θα σαρώσει τον κόσμο της εξουσίας. Από τους εκατοντάδες χιλίαδες διαδηλωτές στις Η.Π.Α ενάντια στην αστυνομικη βία, τον ρατσισμό και το συστημα που τον γεννά και τους εξεγερμένους στην Χιλή μέχρι την επαναστατημένη Ροτζάβα και τους ιθαγενικούς λαούς της Λατινικής Αμερικής συνεχίζουμε να αγωνιζόμαστε,με βαθεία πίστη, για το γκρέμισμα του κόσμου της εξαθλίωσης και της υποδούλωσης μέχρι την οικοδόμηση μιας κοινωνίας χωρίς εκμετάλλευση και καταπίεση βασιζόμενη στις αρχές της Αναρχίας και του Ελευθεριακού Κομμουνισμού.
ΚΑΜΙΑ ΣΥΝΘΗΚΟΛΟΓΗΣΗ ΜΕ ΤΟ ΚΑΘΕΣΤΩΣ ΤΟΥ ΤΡΟΜΟΥ.
ΑΠΕΝΑΝΣΤΙ ΤΙΣ ΚΡΑΤΙΚΕΣ ΚΑΙ ΠΑΡΑΚΡΑΤΙΚΕΣ ΣΥΜΜΟΡΙΕΣ
ΚΑΜΙΑ ΠΑΡΑΔΟΣΗ – ΚΑΜΙΑ ΑΝΑΚΩΧΗ
Όλοι στους δρόμους!
Για την Κοινωνική Επανάσταση!
Για την Αναρχία και τον Ελευθεριακό Κομμουνισμό!
αναρχικές/αναρχικοί