Εδώ θα μείνουμε*
του Tawfiq Zayyad
Στη Λύδδα, στη Ράμλα, στη Γαλιλαία,
εδώ θα μείνουμε
σαν πέτρα στο στήθος σας,
θραύσματα από γυαλί,
φραγκοσυκιάς αγκάθια
στο λαρύγγι σας
και μες στα μάτια σας
πυρακτωμένη θύελλα.
Εδώ θα μείνουμε
πέτρα στο στήθος σας,
πλένοντας πιάτα στα μαγαζιά σας,
σερβίροντας τα ποτήρια των κυρίων,
σκουπίζοντας τις βρώμικες κουζίνες σας,
για να αρπάξουμε μια μπουκιά ψωμί για τα παιδιά μας
μεσ’ απ’ τα κοφτερά σας δόντια.
Εδώ θα μείνουμε,
πεινασμένοι, γυμνοί, απείθαρχοι
τραγουδώντας τους στίχους μας,
διαδηλώνοντας στους δρόμους της οργής,
γεμίζοντας τις φυλακές με αξιοπρέπεια,
μεγαλώνοντας τη μια γενιά της επανάστασης
μετά την άλλη.
Εμπρός λοιπόν, πιείτε όλη τη θάλασσα,
εμείς θα μείνουμε εδώ,
στη Λύδδα, στη Ράμλα, στη Γαλιλαία,
φρουροί στον ίσκιο της συκιάς και της ελιάς,
φυτεύοντας ιδέες,
όπως ζυμώνουμε τη μαγιά.
Τα νεύρα μας πάγος
μα στην καρδιά μας καίει φωτιά, κόλαση κόκκινη.
Όταν διψάμε, στύβουμε τις πέτρες,
όταν πεινάμε, τρώμε το χώμα,
αλλά ποτέ δεν θα φύγουμε!
Αν είναι να δώσουμε το αίμα μας,
δεν θα διστάσουμε, δεν θα διστάσουμε, δεν θα διστάσουμε.
Εδώ είναι το παρελθόν,
το παρόν και το μέλλον μας.
Στη Λύδδα, στη Ράμλα, στη Γαλιλαία,
ρίζες μας ζωντανές, βαστάτε,
σκάψτε βαθιά τη γη.
Ο καταπιεστής ας λογαριάσει ξανά,
προτού γυρίσει ο τροχός.
Για κάθε δράση υπάρχει αντίδραση
– έτσι είναι γραμμένο.
Εδώ θα μείνουμε!
Στη Λύδδα, στη Ράμλα, στη Γαλιλαία.
(1965)
* Η απόδοση του ποιήματος στα ελληνικά έγινε με βάση τρεις διαφορετικές μεταφράσεις του στα αγγλικά: της Aida Bamia, του Naseer Aruri και των Sharif Elmusa & Charles Doria.
Μετάφραση: Sol. - ΚτΦ