Ημερολόγιο Εκδηλώσεων

[Αθήνα] Κινητοποίηση ενάντια στους παιδοβιαστές και το σύστημα που τους οπλίζει
Σάββατο 11 Μάρτιος 2023, 12:00pm
Επισκέψεις : 1411
από Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.

[Αθήνα] Στηρίζουμε την κινητοποίηση στο μετρό Σεπολίων το Σάββατο 11 Μάρτη στις 12.00 μετά και τις τελευταίες απόπειρες τρομοκράτησης της 12χρονης μαθήτριας και της οικογένειάς της από το κράτος, την αστυνομία και το κύκλωμα των παιδοβιαστών

 

Η ΕΜΦΥΛΗ ΒΙΑ ΕΙΝΑΙ ΘΕΣΜΙΚΗ
TRAFFICKING – ΣΤΡΑΤΟΠΕΔΑ – (ΠΑΙΔΟ)ΒΙΑΣΜΟΙ
Για την υπόθεση του βιασμού της 12χρονης μαθήτριας στα Σεπόλια και την μετέπειτα κακοποίησή της από τους θεσμούς, για τις απόπειρες συγκάλυψης των κυκλωμάτων trafficking από τους μηχανισμούς του κράτους και το ξέπλυμα διακινητών και βιαστών από την αστική δικαιοσύνη

Στις αρχές του Οκτώβρη ήρθε στο φως της δημοσιότητας μία ακόμη φρικιαστική υπόθεση σεξουαλικής βίας και trafficking. Μία 12χρονη μαθήτρια στα Σεπόλια, λόγω οικονομικών δυσκολιών στο σπίτι της, αναγκαζόταν να δουλεύει στο παντοπωλείο της γειτονιάς, εξασφαλίζοντας κάποια χρήματα για την οικογένειά της. Ο 53χρονος Ηλίας Μίχος, ιδιοκτήτης του καταστήματος, με διασυνδέσεις στο κόμμα της Νέας Δημοκρατίας, άτομο με πολλές γνωριμίες και χρήματα, βίαζε κατ’ εξακολούθηση τη 12χρονη και την εξέδιδε σε άλλους παιδοβιαστές. . Ενώ ήταν φανερό πως πρόκειται για κύκλωμα σωματεμπορίας, που στοχοποιεί ευάλωτα από ταξική και κοινωνική άποψη παιδιά, και μολονότι από τις επικοινωνίες του Μίχου αποδείχτηκε ότι υπήρχαν τουλάχιστον 210 βιαστές και υποψήφιοι βιαστές του παιδιού, πολύ γρήγορα οι προβολείς στράφηκαν απέναντι στη μητέρα του κοριτσιού. Αρχικά,η σύζυγος του κατηγορούμενου, αναπληρώτρια πρόεδρος της 4ης κοινότητας του Δήμου Αθηναίων με τη ΝΔ και μέλος του ΔΣ του βρεφοκομείο Αθηνών επιχείρησε να δωροδοκήσει τη μητέρα της 12χρονης, προκειμένου να εξασφαλίσει τη σιωπή της, σύμφωνα με μαρτυρία της ίδιας. Στη συνέχεια, και ενώ η μητέρα είχε κάνει την καταγγελία στις αρχές, ο Μίχος επιχείρησε να την εμπλέξει ως συνεργό και οι δικαστικές αρχές την προφυλάκισαν. Με αυτό τον τρόπο, αφενός στράφηκε μια μεγάλη μερίδα του κοινού απέναντι στη μάνα, με βάση όλα τα πατριαρχικά στερεότυπα, αφήνοντας στο απυρόβλητο τους παιδοβιαστές, και αφετέρου, το ακόμα σημαντικότερο είναι ότι έτσι εκβιάζεται το ίδιο το παιδί, αφού βλέπει τις απειλές του βιαστή να πραγματοποιούνται. Εκείνος την τρομοκρατούσε να μη μιλήσει γιατί αλλιώς θα κατέστρεφε την ίδια και την οικογένειά της. Και το κράτος πραγματοποίησε αυτήν ακριβώς την απειλή όταν στις 19 Δεκεμβρίου προφυλάκισε τη μητέρα της. Στις 24 Γενάρη το αίτημά της για αντικατάσταση της προσωρινής κράτηση με περιοριστικούς όρους, απορρίφθηκε και έτσι εκείνη επέλεξε να ξεκινήσει απεργία πείνας διεκδικώντας την αποφυλάκισή της ώστε να βρεθεί κοντά στα παιδιά της.

Όλο αυτό το διάστημα, το κράτος και οι θεσμοί του φαίνεται να μη δείχνουν κανένα ενδιαφέρον για την ψυχική και σωματική υγεία του κοριτσιού, αλλά ούτε και για την εξέλιξη της υπόθεσης. Πριν από λίγες μόνο βδομάδες η υφυπουργός εργασίας και κοινωνικών υποθέσεων Δόμνα Μιχαηλίδου σε ανακοίνωσή της στη Βουλή έβγαλε σε κοινή θέα όλα τα στοιχεία για το πού βρίσκεται σήμερα η 12χρονη στοχοποιώντας την ακόμη μία φορά, ενώ επιδόθηκε σε ένα μαραθώνιο ψεμάτων προκειμένου να αποδείξει τις ανύπαρκτες κρατικές παροχές και την κρατική πρόνοια απέναντι στην 12χρονη και τα αδέρφια της. Αντίθετα, όλο αυτό το διάστημα το κορίτσι ουσιαστικά κάθε τόσο «ανακρινόταν» στην Ασφάλεια, χωρίς καμία πραγματική μέριμνα για το γεγονός ότι πρόκειται για ανήλικο παιδί που έχει υποστεί κακοποίηση. Οι συνθήκες αυτές συνιστούν και τρομοκράτηση και απόπειρα φίμωσης, όχι μόνο για το ίδιο το παιδί, αλλά και για κάθε άτομο, προεικονίζοντας τι μπορεί να συμβεί σε όποια και όποιον σπάσει τη σιωπή.

Η διαχείριση της συγκεκριμένης υπόθεσης, όπως και δεκάδων άλλων από το κράτος και την αστική δικαιοσύνη επιβεβαιώνει τον καταλυτικό ρόλο των θεσμών στην καλλιέργεια, την αναπαραγωγή και τη συγκάλυψη της πατριαρχικής βίας. Οι δολοφόνοι του Ζακ Κωστόπουλου/Zackie Oh έπεσαν στα μαλακά, καθώς οι δικαστικές αρχές αρνήθηκαν να μετατρέψουν την κατηγορία σε ανθρωποκτονία, ενώ οι συνεργοί τους, μπάτσοι που περνούσαν χειροπέδες κλωτσώντας παράλληλα τον ημιθανή πλέον Ζακ αθωώθηκαν πλήρως. Ο παιδοβιαστής Λιγνάδης, τα θύματα του οποίου υπέστησαν εξευτελιστική μεταχείριση και εκφοβισμό μέσα στη δικαστική αίθουσα, αποφυλακίστηκε αμέσως μετά το πέρας της δίκης, ενώ κρίθηκε ένοχος. Οι βιαστές της Γεωργίας Μπίκα στη Θεσσαλονίκη απαλλάχθηκαν με βούλευμα που αμφισβητεί την εγκυρότητα της κατάθεσης του θύματος και στέκεται στο πλευρό των θυτών. Στην υπόθεση της Ε. που βρέθηκε έγκλειστη στο διαμέρισμα του μαστροπού μπάτσου Δ. Μπουγιούκου στην Ηλιούπολη και κατάφερε να δραπετεύσει, χάρη στο κουράγιο της και στην αλληλεγγύη μιας εργαζόμενης σε καφέ της περιοχής, που δεν έκλεισε τα μάτια, , οι θύτες κυκλοφορούν ελεύθεροι. Λίγο καιρό πριν, ο ιδιοκτήτης της επιχείρησης «Χωριάτικο», αθωώθηκε μαζί με άλλα 19 μέλη της συμμορίας σωματέμπορων, μέσα στην οποία δρούσε και μπάτσος, αφού οι γυναίκες που κατήγγειλαν τους βασανιστές τους είχαν ήδη απελαθεί από τη χώρα και δεν μπόρεσαν να καταθέσουν. Οι μπάτσοι που βίασαν τη 19χρονη στο Α.Τ. Ομόνοιας κυκλοφορούν ελεύθεροι, παρότι έχει ασκηθεί δίωξη εναντίον τους, ενώ από την πρώτη στιγμή προβάλλεται και πάλι στα ΜΜΕ ένα αφήγημα που ξεπλένει τους βιαστές και ενοχοποιεί την κοπέλα που βίωσε την κακοποίηση. Μόλις πριν μερικές ημέρες, ο γνωστός ηθοποιός Π.Φιλιππίδης και ενώ καταδικάστηκε σε 8 χρόνια κάθειρξης για δύο απόπειρες βιασμού παραμένει ελεύθερος καθώς το δικαστήριο χορήγησε αναστέλλουσα δύναμη στην έφεση και μάλιστα έχει δώσει εντολή στο δικηγόρο του να μηνύει όποιον τον αποκαλεί βιαστή;

Δολοφόνοι, παιδοβιαστές, κατά συρροή βιαστές, μαφιόζοι & ναρκέμποροι χαίρουν της προστασίας της κυβέρνησης & της δικαιοσύνης. Οι μηχανισμοί της αστικής δικαιοσύνης, μιας «δικαιοσύνης» ταξικής και πατριαρχικής, που βρίσκεται εκεί για να διώκει & να φυλακίζει όσους & όσες αντιστέκονται στη κρατική-καπιταλιστική βαρβαρότητα, που καταδικάζει σε εγκλεισμό στα κελιά των φυλακών χιλιάδες φτωχούς και περιθωριοποιημένους, είναι κομμάτι ενός συστήματος που προωθεί τον κοινωνικό κανιβαλισμό, την πατριαρχική και εν γένει την εξουσιαστική βία, προστατεύοντας τους ισχυρούς και τα εγκλήματά τους, τρομοκρατώντας και ρίχνοντας στην πυρά του κανιβαλισμού όσες και όσους τολμούν να την αμφισβητήσουν.

Τα παραπάνω δεν αποτελούν μεμονωμένα περιστατικά, αλλά το ενιαίο μήνυμα που στέλνεται από το κράτος και τους μηχανισμούς του είναι απέναντι σε όσες σπάνε τη σιωπή και σε όσες επιχειρήσουν να τολμήσουν κάτι αντίστοιχο: εκδικητικό και τρομοκρατικό. Νομιμοποιείται η διαχείριση των μπάτσων σε κάθε περίπτωση, οι οποίοι από την πρώτη στιγμή συμβάλλουν προς την κατεύθυνση της συγκάλυψης και δηλώνεται ξεκάθαρα πως οι βιαστές είναι στο απυρόβλητο και χαίρουν υψηλής προστασίας και καλούνται τα θύματα λίγο – πολύ να το βουλώσουν για να μη βρεθούν και μπλεγμένες! Η όξυνση των περιστατικών έμφυλης βίας είναι κομμάτι της επέλασης του σύγχρονου ολοκληρωτισμού και η αστική δικαιοσύνη, μαζί με τα Μ.Μ.Ε έχουν αναλάβει να κάνουν ξεκάθαρο αυτό το μήνυμα, μέσα από τη διαχείριση των υποθέσεων που αφορούν έμφυλη και σεξουαλική βία. Το «κύκλωμα» που βιάζει, κακοποιεί, διακινεί σε δίκτυα trafficking, συγκαλύπτει τα εγκλήματά του και απειλεί τα θύματα να σιωπήσουν, το ίδιο σύστημα που πνίγει ανθρώπους στα σύνορα, δεν είναι άλλο από το ίδιο το κράτος και τους μηχανισμούς του. Εκείνο που οπλίζει τα χέρια των βιαστών και δολοφόνων, και ξεπλένει τα εγκλήματά τους είναι ένα ολόκληρο σύστημα, που έχει όνομα και λέγεται πατριαρχία, κράτος και καπιταλισμός. Οι δράστες γαλουχούνται, ενθαρρύνονται, οπλίζονται και στο τέλος καλύπτονται και δικαιολογούνται από τις κυρίαρχες αξίες και τους ίδιους τους μηχανισμούς. Γιατί η έμφυλη βία είναι συστημική βία και αποτελεί αναπόσπαστο κομμάτι της κρατικής και καπιταλιστικής βαρβαρότητας. Γιατί είναι οι ίδιοι οι κρατικοί φορείς που υπερφίαλα διατυμπανίζουν ότι νοιάζονται για την εξάλειψη της βίας κατά των γυναικών, που καθημερινά αναπαράγουν την καταπίεσή τους.

Ο αγώνας ενάντια στην πατριαρχία, που αποτελεί αναπόσπαστο κομμάτι του κυριάρχου συστήματος, όπως και σε κάθε μορφή εξουσίας είναι διαρκής και είναι μέρος του συνολικότερου αγώνα που δίνουμε ενάντια στην καταπίεση, την εκμετάλλευση και την υποτίμηση της ζωής μας ως αναρχικές, ως αγωνιζόμενες και ως γυναίκες. Και σαν τέτοιος, δεν μπορεί να βασίζεται στην αλλαγή της στάσης από μεριάς των θεσμών της εξουσίας αλλά δίνεται στον δρόμο αντιεραρχικά, αδιαμεσολάβητα, με αλληλεγγύη και μαχητική αντίσταση. Γι’ αυτό απέναντι στη ζοφερή πραγματικότητα που μας επιφυλάσσουν οι εξουσιαστές σε ολόκληρο τον πλανήτη, προτάσσουμε την οργάνωση των από τα κάτω και τη διεκδίκηση όσων μας ανήκουν, την οργανωμένη ταξική αντεπίθεση των εκμεταλλευόμενων. Αγωνιζόμαστε για να καταστρέψουμε κάθε μορφή εκμετάλλευσης ανθρώπου από άνθρωπο και να φωνάξουμε μαζί με τις αδερφές μας σε όλο τον κόσμο ότι καμία δολοφονία και καμία κακοποίηση δε θα μείνει αναπάντητη, ότι η συλλογική φωνή μας μπορεί να σπάσει όλα τα δεσμά και να ρίξει όλα τα τείχη. Να φωνάξουμε ότι καμία γυναίκα που αγωνίζεται δεν είναι μόνη και θα παλέψουμε όλες μαζί μέχρι να καταφέρουμε να κάνουμε τη φλόγα, φωτιά και να κάψουμε συθέμελα το σάπιο εξουσιαστικό πατριαρχικό σύστημα. Μέχρι να φτιάξουμε έναν κόσμο που δε θα περισσεύει κανείς και καμιά μας.

ΚΡΑΤΟΣ-ΜΜΕ-ΜΠΑΤΣΟΙ- ΔΙΚΑΣΤΙΚΗ ΑΡΧΗ
ΟΛΟΙ ΣΥΓΚΑΛΥΠΤΟΥΝΕ ΤΟΝ ΚΑΘΕ ΒΙΑΣΤΗ

ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΕ ΚΡΑΤΟΣ, ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΜΟ ΚΑΙ ΠΑΤΡΙΑΡΧΙΑ
ΑΓΩΝΑΣ ΓΙΑ ΤΗ ΧΕΙΡΑΦΕΤΗΣΗ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΝΑΡΧΙΑ

Ομάδα ενάντια στην πατριαρχία | Αναρχική Πολιτική Οργάνωση