Η εξέγερση τελικά, είναι η εκρηκτική ανάπτυξη των θετικότερων κοινωνικών ταξικών και κινηματικών χαρακτηριστικών κι ενώ ξεσπά σαν κεραυνός, το ηλεκτρικό φορτίο της συσσωρεύεται μέσα από την πύκνωση και τον πολλαπλασιασμό των νεφών της κοινωνικής ανταρσίας

 Σαίξπηρ, Ρεμπώ και Μπρεχτ συνομιλούν μέσα από τους στίχους τους, εκκινώντας από διαφορετικές εποχές, αλλά με θέμα διαχρονικούς προβληματισμούς για την ανθρωπότητα και την ηθική της. Τα έργα τους λειτουργούν ως τα εναπομείναντα αετώματα περίπλοκων κοινωνικών συλλογιστικών μνημείων, αφιερωμένων στη θέαση του κόσμου

Μια σύντομη υπερασπιστική αγόρευση της εξέγερσης. Ο Ferenc Feher στο βιβλίο του Το πνεύμα του 1989 και η αποδόμηση του πολιτικού μονισμού, αποδίδει μια πιο επεξεργασμένη ερμηνεία της έννοιας του «τέλους της Ιστορίας» στο έργο του Francis Fukuyama.

Άφησα πίσω μου αυτές τις μπερδεμένες και μισοξεχασμένες σκέψεις καθώς φτάναμε πλέον μαζί με τους υπόλοιπους στο πέρασμα της Ράφα. Πίσω του εκτείνονταν η γη της Παλαιστίνης, που εγώ την ήξερα ήδη ως το μέρος όπου κλαίνε και οι πατεράδες

Εισήγηση του Γιώργου Καράμπελα στη βιβλιοπαρουσίαση των Βαμβακοσυλλεκτών του Β. Traven (Ναυτίλος Ελευθεριακές Εκδόσεις) τον Φλεβάρη του 2025 στο γκάρυ. στην Αθήνα.