ΟΥΤΕ ΣΤΗ ΣΑΛΟΝΙΚΗ ΟΥΤΕ ΠΟΥΘΕΝΑ ΤΣΑΚΙΣΤΕ ΤΟΥΣ ΦΑΣΙΣΤΕΣ ΣΕ ΣΧΟΛΕΙΑ – ΣΧΟΛΕΣ – ΧΩΡΟΥΣ ΔΟΥΛΕΙΑΣ ΚΑΙ ΓΕΙΤΟΝΙΕΣ
Την Δευτέρα 10 Οκτώβρη εισερχόμενοι στον πανεπιστημιακό τους χώρο (ΔΙΠΑΕ Σίνδου) συντρόφια του ελευθεριακού σχήματος ΔΙΠΑΕ αλλά και γενικότερα φοιτήτριες και φοιτητές ήρθαν αντιμέτωποι με φασιστικά συνθήματα και σύμβολα της νεολαίας της Χρυσής Αυγής. (Μέτωπο νεολαίας). Δυστυχώς ανάλογα περιστατικά έχουν επαναληφθεί στο παρελθόν, καθώς μιλάμε για έναν χώρο πανεπιστημίου παντελώς δαποκρατούμενο, χώρο έξω από την πόλη και πέρα από την νόρμα που γνωρίζουμε για τα δημόσια πανεπιστημιακά ιδρύματα. Φασίστες και μέλη της φασιστόΔΑΠ, κάνανε τη απόπειρα να προπαγανδίσουν φασιστικά και ναζιστικά συνθήματα και σύμβολα. Δεν τα αφήσαμε φυσικά να βρωμίζουν τους χώρους που ζούμε και σπουδάζουμε, οπότε πέρα από τι εικαστικές παρεμβάσεις τους αφήσαμε και ένα μήνυμα: ΑΝ ΕΜΦΑΝΙΣΤΕΙΤΕ ΘΑ ΣΑΣ ΤΣΑΚΙΣΟΥΜΕ.
Ο φασισμός είναι αναπόσπαστο τμήμα του συστήματος που ενισχύεται από διάφορους παράγοντες και προπάντων από το ίδιο το κράτος. Το συναντάμε συχνά στους πανεπιστημιακούς μας χώρους, πολλές φορές και κεκαλυμμένο κάτω από τον μανδύα της ΔΑΠ. Τα διάφορα φασιστοειδή γνωρίζουν, πως οι σχολές μας αποτελούν χώρους ριζοσπαστικοποίησης και αγώνα και αυτό τους ενοχλεί ιδιαίτερα. Για αυτό και προσπαθούν να τους λερώνουν με τα σιχαμερά τους μέσα. Πλέον, μάλιστα, η στρατοπέδευση των ΜΑΤ και η εγκαθίδρυση της ΟΠΠΙ εντός του κάμπους βοηθά ιδιαίτερα την ανάπτυξη και τη διείσδυση φασιστικών ιδεών μέσα στα πανεπιστήμια. Μπάτσοι και φασίστες αποτελούν το ίδιο μαγαζί, αφού οι πρώτοι αποτελούν φερέφωνα της εξουσίας και φροντίζουν τη διαιώνισή της επιτρέποντας σε ακροδεξιά ανθρωπάρια να δρουν ανενόχλητα προσπαθώντας να δηλητηριάσουν το δυναμικό φοιτητικό κίνημα που στεγάζεται εντός των πανεπιστημιακών χώρων. Η εμφάνισή φασιστών στα περσινά περιστατικά της Σταυρούπολης έδειξε πως πέρα από τις μικρές καταδρομικές τους επιθέσεις, όταν οι αντιφασίστες και οι αντιφασίστριες πήγαν μαζικά στις πλατείες που υποτίθεται έκαναν δικές τους, ήταν εξαφανισμένοι και χιλιάδες κόσμου φώναζε πως θα τους τσακίσει, ενώ η αστυνομία έκανε αυτό που ξέρει καλά και κάνει όλα τα χρόνια: τους προστάτευε, επιτέθηκε στους/ις αντιφασίστες/ριες και συνέλαβε δύο συντρόφους. Κάτι που μας προδίδει την αγαστή συνεργασία μπάτσων και φασιστών όταν τη ζητά η ανάγκη, δηλαδή όταν το ζητά το κράτος.
Ο ΦΑΣΙΣΜΟΣ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΜΑΚΡΥ ΧΕΡΙ ΤΟΥ ΣΥΣΤΗΜΑΤΟΣ – ΦΑΣΙΣΤΕΣ ΣΤΙΣ ΤΡΥΠΕΣ ΣΑΣ
Δε θα πεθάνει μόνος, όπως δε θα πεθάνει και στις αίθουσες δικαστηρίων. Το τσάκισμα του φασισμού θα έρθει στον δρόμο από τον κόσμο του αγώνα και μόνο. Κλείνοντας 2 χρόνια πλέον από την καταδίκη της Χ.Α., της αναγνώρισής της ως εγκληματική οργάνωση και την φυλάκιση των ηγετικών στελεχών της, βλέπουμε τα ριζώματά της να αναδύονται ξανά στην επιφάνεια. Καταλαβαίνουμε λοιπόν, πως ο φασισμός, όπως και το κράτος, έχουν συνέχεια - ακριβώς γιατί ο ένας θρέφει το άλλο και αντίστροφα. Ο καπιταλισμός έχει ως δομικό του στοιχείο τον φασισμό και μπορεί να αναπαράγεται εξαιτίας αυτού, επομένως οι πανηγυρισμοί του αστικού δημοκρατικού τόξου περί τέλους του νεοναζιστικού μορφώματος γνωρίζουμε πως είναι αποκλειστικά ζήτημα επικοινωνιακό. Στην πρώτη κρίση, στις πρώτες πραγματικές κοινωνικές αντιδράσεις κεφάλαιο και κράτος θα παίξουν το χαρτί των φασιστών, κάνοντας τη βρώμικη δουλειά που χρειάζεται για την καταστολή των αγώνων. Προβάλλοντας ένα αντισυστημικό προσωπείο, οι φασίστες θα κάνουν αυτό που γνωρίζουν καλά: θα προασπιστούν τα συμφέροντα των αφεντικών, θα χτυπήσουν το διεκδικητικό ταξικό κίνημα, θα χτυπήσουν τους/ις κατατρεγμένους/ες ενώ ο σύγχρονος ολοκληρωτισμός θα εξακολουθεί να γεννάει κρίσεις που θα πληρώνουν οι καταπιεσμένοι/ες.
Τι φαίνεται να αλλάζει όμως στις μέρες μας, που κάνει το σκοτάδι ακόμα πιο πυκνό από ότι είναι? Κομμάτι της αλλαγής του μεταπολιτευτικού παραδείγματος όπως το αναλύουμε σε όλα τα κομμάτια της νέας πολιτικής σκηνής, είναι και η αφομοίωση της ακροδεξιάς από το σύστημα, η προβολή φασιστικών σκουπιδιών, ως εξανθρωπισμένα κομμάτια της ‘’σοβαρής’’ πολιτικής ζωής. Βορίδηδες, Γεωργιάδηδες, Πλεύρηδες, φασίστες χείριστου είδους, τους βλέπουμε σε πρωτοκλασάτα υπουργεία να προβάλλονται ως υπερασπιστές της δημοκρατίας, ως σημαίνοντα πολιτικά πρόσωπα κι ας έχουν πίσω τους τα τσεκούρια, τις αντισημιτικές εκδόσεις, τους πατεράδες τους να χαιρετάν ναζιστικά στις δίκες των φασιστών. Το πρόσφατο παράδειγμα εκλογής της ακροδεξιάς στην Ιταλία και στην Ουγγαρία, η άνοδός της στη Γαλλία, η αναγνώριση του ναζιστικού καθεστώτος της Ουκρανίας από την ΕΕ, δείχνουν την πλήρη ανοχή, συνεργασία και πλέον σύμπραξη του συστήματος με τον φασισμό σε όλες του τις εκφάνσεις και εκδοχές. Σε διεθνές δηλαδή επίπεδο, η άνοδος της άκρας δεξιάς επιβεβαιώνει τα παραπάνω λεγόμενα, ότι δηλαδή ο απροκάλυπτος φασισμός δε διστάζει να εμφανίζεται ως τέτοιος, όταν οι δυσοίωνες συνθήκες του το επιτρέπουν. Εννοείται, πως δεν περιμέναμε την άνοδο ενός ακροδεξιού κόμματος, για να αντιληφθούμε την ύπαρξη φασιστών, αλλά γνωρίζουμε πως αυτοί βρίσκουν ανέκαθεν καταφύγιο στους κόλπους του κράτους, έτσι ώστε όταν αυτό τους χρειαστεί να εμφανιστούν με το πραγματικό τους πρόσωπο.
Διαχρονικά, η αύξηση της ακρίβειας αποτελεί σαφέστατα έναν βαρυσήμαντο παράγοντα που βοηθά το τέρας του φασισμού να σηκώσει κεφάλι. Καθημερινά βιώνουμε τι σημαίνει καπιταλιστική κρίση. Από το 2008 και μετά -τουλάχιστον- ακούγαμε και συνηθίσαμε να ζούμε στην οικονομική κρίση, μειώσεις μισθών, απολύσεις κι ανεργία, μαύρη κι επισφαλής εργασία, φουσκωμένοι λογαριασμοί, κομμένα «ρεύματα», απλήρωτα νοίκια, αποκλεισμοί από κοινωνικές παροχές όπως παιδεία και υγεία, ακρίβεια σε βασικά είδη. Η φτώχεια, η ανισότητα, η λεηλασία κι η εξαθλίωση είναι ο βασικός τρόπος για να περιγράψουμε την κρατική-καπιταλιστική πραγματικότητα. Ήδη από τις προ-κόβιντ εποχές είχαν ξεκινήσει οι συζητήσεις για την οικονομική κρίση που έρχεται σ ΄έναν κόσμο που καταρρέει. Το κράτος προκειμένου να αποπροσανατολίσει τον κόσμο επιδιώκει να τον στρέψει στον φασισμό φανατίζοντάς τον σε διάφορους τομείς. Του κλείνει, ουσιαστικά, τα μάτια προκειμένου να μην εντοπίσει τις εκ γενετής αδυναμίες του υπάρχοντος συστήματος και τη ξόφλησή του. Οι άνθρωποι, κατακρεουργημένοι από τη φτωχοποίηση και την υποτίμηση της ζωής τους που υπαγορεύονται από το στόμα του αδηφάγου αυτού συστήματος, βρίσκουν αποδιοπομπαίους τράγους(πχ μετανάστες, πρόσφυγες) και τους αποδίδουν ευθύνες για την αθλιότητα που βιώνουν, με αποτέλεσμα να διαιρούνται σε στρατόπεδα μη βλέποντας τον πραγματικό εχθρό που δεν είναι άλλος παρά το κράτος και ο καπιταλισμός.
Ως αναρχικοί/αναρχικές αγωνιζόμαστε ενάντια σε κάθε μορφή φασισμού. Αντιλαμβανόμαστε τον αντιφασιστικό αγώνα ως κομμάτι του ευρύτερου αντιεξουσιαστικού και δηλώνουμε ρητά πως η λαίλαπα του φασισμού δεν πρόκειται να ξεριζωθεί ολοσχερώς στο πλαίσιο της κρατικοκαπιταλιστικής κοινωνίας. Σημαντικό να μη ξεχάσουμε, πως αντιμαχόμαστε στο σύστημα συλλήβδην, αντιμαχόμαστε σε κάθε βρώμικο κομμάτι που το συγκροτεί κι επιδιώκουμε να σπάσουμε τις κρατικές αλυσίδες και τον ασφυκτικό κλοιό που μας έχουν φορέσει στον λαιμό. Φυσικά, οι φασίστες είναι εκεί έξω και όποτε βγαίνουν από τις τρύπες τους, τους κάνουμε ξεκάθαρο με κάθε τρόπο πως θα τους τσακίζουμε παντού.
Να τσακίσουμε τους φασίστες σε κάθε γειτονιά, σε κάθε σχολείο και σχολή, σε κάθε χώρο εργασίας.
Να ενωθούμε, να σφίξουμε γροθιές και να μην αφήσουμε ούτε σπιθαμή γης τόσο σε αυτούς όσο και στους λοιπούς εξουσιαστές που τους συγκαλύπτουν.
Μήτε να ξεμυτίσετε να τολμήσετε, μήτε μισό βήμα να κάνετε θα σας τσακίσουμε.
ΕΞΩ ΟΙ ΦΑΣΙΣΤΕΣ ΚΑΙ ΟΙ ΜΠΑΤΣΟΙ ΑΠΟ ΤΑ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΑ, ΤΙΣ ΓΕΙΤΟΝΙΕΣ, ΤΑ ΣΧΟΛΕΙΑ, ΑΠΟ ΤΙΣ ΖΩΕΣ ΜΑΣ
ΔΟΥΛΟ ΤΟΥ ΣΥΣΤΗΜΑΤΟΣ ΣΕ ΘΕΛΕΙ Ο ΦΑΣΙΣΜΟΣ ΑΝΑΡΧΙΚΗ ΟΡΓΑΝΩΣΗ ΑΓΩΝΑΣ ΤΑΞΙΚΟΣ
ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΟΥΣ ΣΥΝΤΡΟΦΟΥΣ ΠΟΥ ΔΙΩΚΟΝΤΑΙ ΓΙΑ ΤΑ ΓΕΓΟΝΟΤΑ ΤΗΣ ΑΝΤΙΦΑΣΙΣΤΙΚΗΣ ΠΟΡΕΙΑΣ ΣΤΗ ΣΤΑΥΡΟΥΠΟΛΗ
Αναρχική Συνέλευση Φοιτητών/τριών Quieta Movere
