Στις 23/10 η Πολωνική Κυβέρνηση προχώρησε σε σχεδόν ολική απαγόρευση των εκτρώσεων, απαγορεύοντας την έκτρωση ακόμα και σε περίπτωση σοβαρής δυσπλασίας του εμβρύου υποστηρίζοντας ότι ήταν ενάντια στο σύνταγμα.
Το εθνικιστικό κόμμα της Πολωνίας (PiS) ήταν αυτό που πρότεινε να καταργηθεί εντελώς η παραπάνω ρύθμιση θέλοντας να εκμεταλλευτεί την κατάσταση που επικρατεί με τις απαγορεύσεις των συναθροίσεων λόγω της επιδημίας του κορονοιού. Το 2016, όταν είχε προταθεί για πρώτη φορά αυτή η ρύθμιση, δεν είχε καταφέρει να περάσει, καθώς χιλιάδες γυναίκες είχαν απεργήσει διαμαρτυρόμενες ενάντια στην πρόταση για πλήρη απαγόρευση των εκτρώσεων.
Είχαν βγει στους δρόμους φορώντας μαύρα ως ένδειξη πένθους για τα δικαιώματα τους. Αξίζει να σημειωθεί ότι η πλειοψηφία των δικαστών του δικαστηρίου διορίστηκε από το ίδιο κόμμα. Εν τέλει, η δικαστική απόφαση την Πέμπτη απαγόρευσε σχεδόν όλες τις εκτρώσεις – με εξαιρέσεις μόνο για περιπτώσεις βιασμού, αιμομιξίας ή όπου κινδυνεύει η υγεία της μητέρας.
Η απάντηση ήταν άμεση, καθώς το ίδιο βράδυ παρά τις απαγορεύσεις λόγω κορονοιού μεγάλος αριθμός διαδηλωτών κατέβηκε στον δρόμο για να αντιδράσει στην απόφαση που καταστρατηγεί ολοκληρωτικά το δικαίωμα της γυναίκας στην αυτοδιάθεση του σώματός της. Οι διαδηλώσεις συνεχίζονται καθημερινά και οι συγκρούσεις με την αστυνομία είναι αναπόφευκτες. Την Παρασκευή 24/10 αναρχικές γυναίκες στο Πόζναν κατέλαβαν συμβολικά ένα παλιό νοσοκομείο και το ονόμασαν “κλινική αμβλώσεων” και κρέμασαν πανό το οποίο έγραφε «Δεν είσαι ποτέ μόνη» ενώ διαβάστηκαν κείμενα με κύριο αίτημά τους «την πρόσβαση σε ασφαλείς και δωρεάν αμβλώσεις». Σε απάντηση του το κράτος προχώρησε σε σπάσιμο της συγκέντρωσης και συλλήψεις. Η Πολωνία είναι μία από τις πιο συντηρητικές καθολικές χώρες στην Ευρώπη και ήδη με τον προ υπάρχοντα νόμο χιλιάδες γυναίκες κατέφευγαν σε παράνομες εκτρώσεις ή στο εξωτερικό για να τερματίσουν την κύηση. Γι αυτόν ακριβώς τον λόγο, τέτοιου είδους νομοθετικές διατάξεις δεν σταματάνε τις εκτρώσεις, αλλά θέτουν σε μεγαλύτερο κίνδυνο τις γυναίκες.
Η κατάσταση στην Πολωνία δεν μπορεί να μας αφήνει αδιάφορους/ες. Σε αρκετές πολιτείες των Η.Π.Α. απαγορεύονται οι εκτρώσεις με ελάχιστες εξαιρέσεις, ενώ στην Αλαμπάμα απαγορεύονται καθολικά. Σε πολλές άλλες χώρες παγκοσμίως οι εκτρώσεις γίνονται κάτω από άθλιες υγειονομικές συνθήκες λόγω οικονομικών δυσκολιών. Στην Ελλάδα, το καλοκαίρι του 2019 και στη συνέχεια τον Ιανουάριο του 2020 άρχισαν να επανεμφανίζεται στον δημόσιο λόγο (μέσα από την εκκλησία, από μια υποτιθέμενη αθλητική εφημερίδα και από μια διαφημιστική καμπάνια) η αντίληψη κατά των εκτρώσεων – κάτι που μας εξόργισε. Η λίστα με τα παραδείγματα μπορεί να είναι μεγάλη, αλλά αυτό που μας ενδιαφέρει είναι ότι κράτος, εκκλησία, δικαστήρια δεν μπορούν να αποφασίζουν για τις γυναίκες και τα σώματά τους. Βέβαια, η συντηρητικοποίηση της κοινωνίας μπορεί να επέλθει και με άλλους τρόπους, υπόγειους και με αργά βήματα, ώστε να μην το αντιληφθείς και να δυσκολευτείς να αντιδράσεις. Γελιούνται όσοι νομίζουν ότι δεν θα αγωνιζόμαστε συνεχώς μαζί με τις συντρόφισσες και τους συντρόφους μας σε όλο τον κόσμο για έναν ελευθεριακό κόσμο, όπου θα αποφασίζουμε εμείς για τα σώματά μας.
Πατριαρχία και εκτρώσεις
Μόνο μέσα από τον συνολικό αγώνα ενάντια στην πατριαρχία και σε κάθε μορφής εξουσία μπορεί να επέλθει πραγματική γυναικεία χειραφέτηση. Κι αυτό γιατί, η πατριαρχία ως σύστημα αξιών είναι αλληλένδετη με το κρατικό καπιταλιστικό σύστημα και ουσιαστικά αποτέλεσε θεμέλιο λίθο της εδραίωσης και της αναπαραγωγής του. Η πυρηνική οικογένεια ως δομή που υιοθετήθηκε από το σύστημα αυτό, στον αντίποδα και μέσα από τη διάλυση της συλλογικής και κοινοτικής ζωής αποτελεί χρήσιμο εργαλείο του, καθώς για την ίδια την ύπαρξη αλλά και τη διαιώνισή του επιζητά διαρκώς καινούρια εργατικά χέρια και παράλληλα τροφοδοτείται από τη συρρίκνωση των κοινωνικών δεσμών αλληλεγγύης. Η έκτρωση είναι εχθρός του καπιταλισμού και του μιλιταρισμού. Η αφήγηση περί «ηθικότητας» των εκτρώσεων αλλά και η ίδια η πρόσβαση αφορούν κυρίως τις γυναίκες των πληβειακών στρωμάτων, για τις οποίες πίσω από την εξύμνηση του ρόλου των γυναικών ως μητέρες, κρύβεται η επιστροφή τους στη σφαίρα του ιδιωτικού και η μετατροπή τους σε αναπαραγωγικές μηχανές, με πρωτεύοντα σκοπό τη γέννηση εργατών και στρατιωτών για την εξυπηρέτηση των αναγκών του κρατικό – καπιταλιστικού συστήματος. Ζώντας σε μία πατριαρχικά δομημένη κοινωνία, η προσπάθεια ελέγχου των σωμάτων μας και κατά συνέπεια της ζωής μας δεν αποτελεί καινοφανές φαινόμενο. Η παραπάνω οπτική όχι μόνο αγνοεί τις ίδιες τις γυναίκες, το πώς αυτές ορίζουν το σώμα τους, την σεξουαλικότητα τους και κάνουν επιλογές για την ζωή τους, αλλά με ηθικίστικα επιχειρήματα ποινικοποιεί μία ενδεχόμενη άρνηση τους από το επιβληθέν καθήκον της «καλής μάνας» και επιβάλλει μία εικόνα της γυναίκας που από την «φύση» της είναι παθητική και συμμορφωμένη στις κοινωνικές επιταγές του φύλου.
Ας μη γελιόμαστε, το ζήτημα δεν αφορά τις εκτρώσεις αυτές καθαυτές, αλλά τον έλεγχο των γυναικείων σωμάτων και κατ’ επέκταση τον έλεγχο του πληθυσμού. Αν η συζήτηση αφορούσε τις εκτρώσεις, τότε θα έπρεπε να συμπεριλάβουμε τη σεξουαλική διαπαιδαγώγηση από μικρή ηλικία, την αντισύλληψη, την ελεύθερη πρόσβαση στην περίθαλψη και την υγεία για όλες μας και φυσικά την καλλιέργεια συνειδήσεων προς μία κατεύθυνση συνειδητής και υγιούς μητρότητας, η οποία προκύπτει μόνο ως επιλογή. Σκοπός όλων αυτών των μέτρων είναι η συντηρητικοποίηση της κοινωνικής ζωής με αποτέλεσμα την επιστροφή στις βασικές αρχές του κρατικοκαπιταλιστικού συστήματος: στην πυρηνική οικογένεια και την εθνική ομοιογένεια. Έτσι, ο ηθικός πόλεμος και η πειθάρχηση των γυναικών αποτελούν μία διάρθρωση με καθαρά πολιτικό διακύβευμα, η οποία δεν υποβαθμίζει μόνο τη ζωή μίας γυναίκας σε ατομικό επίπεδο, αλλά χρησιμοποιεί τις γυναίκες ως προπομπούς μία ακραίας υποταγής σε συντηρητικά ιδεολογήματα. Εξάλλου, δεν μιλάμε για «οποιαδήποτε» παιδιά. Όταν πεθαίνουν μωρά στα στρατόπεδα συγκέντρωσης μέσα σε χαρτόκουτα, όταν πνίγονται παιδιά στα ανοιχτά του Αιγαίου προσπαθώντας να ξεφύγουν από τη φρίκη του πολέμου, τότε το κράτος αδιαφορεί. Καμία θρησκεία και κανένα κράτος δεν ενδιαφέρθηκε για τη χαμένη ζωή του 11μηνου βρέφους από τη Συρία. Κρατικές και διεθνείς αποφάσεις στοιβάζουν παιδιά σε στρατόπεδα συγκέντρωσης, χρησιμοποιούν την πρόσβαση τους ή μη στην εκπαίδευση ως ψηφοθηρικό μπαλάκι, δεν ενδιαφέρονται αν θα ζήσουν. Άλλωστε, η πρόσβαση σε μία ασφαλή διακοπή κύησης δεν είναι δεδομένη, δεδομένου ότι από το δικαίωμα στην δωρεάν έκτρωση εξαιρούνται όλες όσες δεν έχουν πρόσβαση στην δημόσια υγεία είτε είναι μετανάστριες είτε ανασφάλιστες είτε άνεργες, ενώ η «ιδιωτική εναλλακτική» κλείνει τις πόρτες της σε όλες αυτές που βρίσκονται σε κατώτερες κοινωνικές τάξεις λόγω του μεγάλου οικονομικού αντιτίμου που επιβάλλεται. Πέραν όμως των κοινωνικό – οικονομικών αποκλεισμών, ο ηθικός πόλεμος τόσο του κοινωνικού περίγυρου όσο και του ιατρικού προσωπικού καθιστούν τη διακοπή μίας εγκυμοσύνης κάθε άλλο παρά απλή διαδικασία για τη κάθε γυναίκα που παίρνει αυτή την απόφαση.
Εμείς ως αναρχικές και ως αγωνιζόμενες γυναίκες θεωρούμε το δικαίωμα σε ασφαλείς εκτρώσεις αδιαμφισβήτητο. Παλεύουμε για μια ελεύθερη και συνειδητή μητρότητα, γιατί θέλουμε να κάνουμε παιδιά αν το επιθυμούμε, όποτε το επιλέξουμε και υπό όποιες συνθήκες εμείς αποφασίσουμε. Οργανωνόμαστε και συλλογικοποιούμαστε ως γυναίκες ενάντια σε ό,τι μας καταπιέζει, στοχεύοντας στη διάχυση της αμφισβήτησης των ορίων που έχουν τεθεί στο ρόλο των γυναικών και των ιδεών εκείνων που αντιτίθενται στην πατριαρχία και τον έλεγχο του σώματός μας, ώστε να καταφέρουμε ένα ακόμη πλήγμα στον κόσμο της εξουσίας, ορίζοντας οι ίδιες τις ζωές μας. Στεκόμαστε αλληλέγγυες σε όλες και όλους όσοι αγωνίζονται ενάντια σε κράτος, πατριαρχία και σε κάθε εξουσία από τη Ροτζάβα μέχρι τη Χιλή και από την Πολωνία μέχρι τα απελευθερωμένα εδάφη των Ζαπατίστας.
ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΙΣ ΑΓΩΝΙΖΟΜΕΝΕΣ ΓΥΝΑΙΚΕΣ ΤΗΣ ΠΟΛΩΝΙΑΣ
Η ΕΚΤΡΩΣΗ ΕΙΝΑΙ ΔΙΚΑΙΩΜΑ ΚΑΙ ΕΠΙΛΟΓΗ ΚΑΙ ΟΧΙ ΤΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ ΠΟΛΙΤΙΚΗ
ΤΑ ΣΩΜΑΤΑ ΜΑΣ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΕΡΓΟΣΤΑΣΙΑ ΚΑΤΑΝΑΓΚΑΣΤΙΚΗΣ ΑΝΑΠΑΡΑΓΩΓΗΣ
ΕΛΕΥΘΕΡΕΣ ΚΑΙ ΔΩΡΕΑΝ ΕΚΤΡΩΣΕΙΣ ΓΙΑ ΟΛΕΣ
Πρωτοβουλία γυναικών ενάντια στην πατριαρχία |Θεσσαλονίκη
Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.