Να πάρουμε τις ζωές μας στα χέρια μας
// μακριά από φασίστες, υπουργεία, μπάτσoυς, διευθυντές, πρυτάνεις
Τον περασμένο Φλεβάρη ψηφίστηκε ο νόμος Κεραμέως – Χρυσοχοϊδη (4777) που θέλει να αλλάξει τον τρόπο εισαγωγής και λειτουργίας του πανεπιστημίου. Ουσιαστικά, πρόκειται για μια σειρά ρυθμίσεων εκδικητικών προς τους ίδιους τους μαθητές, τις φοιτήτριες και τους καθηγητές. Σίγουρα φαίνεται αυτό από την Ελάχιστη Βάση Εισαγωγής (ΕΒΕ) που θεσπίστηκε από τον συγκεκριμένο νόμο και πέταξε έξω από τα πανεπιστήμια 40.000 νέους και νέες, την στιγμή που τα περισσότερα πανεπιστημιακά ιδρύματα της χώρας παρέμειναν με κενές θέσεις ή και χωρίς καθόλου νεοεισακτέους. Επόμενο είναι αυτά τα τμήματα είτε να συγχωνευτούν με άλλα είτε να καταργηθούν τελείως, αφήνοντας ακόμη περισσότερους υποψήφιους εκτός πανεπιστημίων τα επόμενα χρόνια.
Παράλληλα, στον ίδιο νόμο θεσπίζεται η εξίσωση των πτυχίων των δημόσιων πανεπιστημίων με των ιδιωτικών κολλεγίων, το όριο φοίτησης, πειθαρχικά συμβούλια, κάρτα εισόδου και πανεπιστημιακή αστυνομία. Δημιουργείται, δηλαδή, μια συνθήκη που επιβάλλει δύο πράγματα για να μπορεί κανείς να μπει και να σπουδάσει στα πανεπιστήμια. 1) να έχει λεφτά, 2) να μην σηκώσει ποτέ το κεφάλι του. Λεφτά για να πληρώνει φροντιστήρια και ιδιαίτερα, να μπορεί να ζει χωρίς να δουλεύει όσο σπουδάζει, ώστε να έχει χρόνο να τελειώσει στην ώρα του αλλιώς θα διαγραφεί. Ακόμη, καλύτερα αν δεν χρειάζεται τίποτα από όλα αυτά, αφού μπορεί να αποκτήσει "τα ίδια πράγματα” σπουδάζοντας σε ιδιωτικό κολλέγιο. Να είναι απόλυτα υπάκουος και πειθαρχημένος, ώστε να μην αντιδράσει ποτέ, αλλιώτικα υπάρχει καταστολή, πειθαρχικό συμβούλιο, μπάτσοι. Φοιτητές/τριες με τους αγώνες τους, μέσα από πολύμηνες καταλήψεις των σχολών, συνελεύσεις και διαδηλώσεις κατάφεραν να αναστείλουν την ίδρυση της πανεπιστημιακής αστυνομίας. Τίποτα όμως δεν έχει τελειώσει. Πρέπει τώρα να βρεθούμε όλοι μαζί και να αγωνιστούμε από κοινού. Ο ένας πλάι στην άλλη, κανένας μπροστά να οδηγεί, κανένας πίσω να ακολουθεί.
Η κρατική πολιτική για την εκπαίδευση είναι συγκεκριμένη: η υποβάθμιση της δημόσιας παιδείας και η πειθάρχηση των νέων. Το κράτος και το κεφάλαιο σε αγαστή συνεργασία θέτουν ταξικούς φραγμούς και εντατικοποιούν το εκπαιδευτικό σύστημα, για να κερδοφορήσουν οι ίδιοι πετώντας στην άκρη όλους εμάς τους υπόλοιπους που χρησιμεύουμε τελικά μόνο ως αναλώσιμοι για δουλειές που υποαμείβονται. Και επειδή φοβούνται την αντίδραση και την δύναμή μας αυξάνουν τους μπάτσους, τους βάζουν μέσα στα πανεπιστήμια, ποινικοποιούν τις καταλήψεις μας και επιστρατεύουν την τηλεκπαίδευση για το σπάσιμό τους.
Δεν είναι μόνο τα αποτελέσματα αυτού του νόμου όσο και το πλαίσιο μέσα στο οποίο ψηφίστηκε, στοιχεία που δείχνουν ότι το κράτος έχει μόνο εχθρική στάση προς εμάς. Σε μια περίοδο υγειονομικού κινδύνου δεν ανέλαβε κανένα μέτρο για την πραγματική προστασία της κοινωνίας παραμόνο θέσπιζε τις αλλαγές που θα δυσχέραιναν την ζωή μας, όταν δεν μας άφηνε να βγούμε από το σπίτι μας. Η συνταγή είναι μια αν και αποτυχημένη: προσλήψεις μπάτσων αντί για γιατρούς, απαγόρευση κυκλοφορίας και μουσικής αντί για υγειονομική μέριμνα και δωρεάν παροχή αναλώσιμων (μάσκες, αντισηπτικά, τεστ).
Ό,τι έχουμε είμαστε εμείς, η Αλληλεγγύη θα νικήσει.
Οι εκδικητικοί νόμοι, η κρατική καταπίεση, η αστυνομική βία και ο αυταρχισμός δεν μπορούν να σταματήσουν από μόνοι τους. Έχουμε αυτούς κι ακόμη περισσότερους λόγους να αγωνιστούμε για τα Δίκιο μας. Καμία σχέση όμως δεν έχουμε εθνικιστές, φασίστες και ρατσιστές. Τις τελευταίες μέρες αυτοί προσπαθούν να ξεμυτίσουν, κάνοντας το μοναδικό πράγμα που τους έχουν μάθει να επιτίθενται και να διαχέουν το δηλητήριο τους. Οι επιθέσεις στα μέλη των φοιτητικών συλλόγων που μοίραζαν υλικό για την ΕΒΕ και πραγματοποιούσαν αντιφασιστική συγκέντρωση, δείχνουν με τρόπο ξεκάθαρο πόσο χρήσιμοι είναι για το κράτος και τον καπιταλισμό, καθώς προσφέρονται ως ένα ακόμα όπλο ενάντια σε όποιον σηκώσει κεφάλι. Για αυτό καμία δικαστική καταδίκη δεν αρκεί. Στα σχολεία, τις σχολές και τις γειτονιές μας που χτίστηκαν από πρόσφυγες δεν υπάρχει χώρος για φασίστες, μισαλλόδοξες ιδεολογίες και ρατσιστές.
Ενάντια στον νόμο 4777 – Κάτω η Ε.Β.Ε
Κοινοί αγώνες μαθητών, φοιτητών, εκπαιδευτικών ενάντια στην εκπαιδευτική αναδιάρθρωση
Σε σχολεία, σχολές και κάθε γειτονιά, φασίστας δεν χωρά.
Αυτοοργάνωση – Αντίσταση – Αλληλεγγύη
Αναρχική Μαθητική Ομάδα Αταξία
Αναρχική Συνέλευση Φοιτητών/τριών Quieta Movere
