Πριν λίγες μέρες μας έγινε γνωστό, μέσω της παρακάτω επαίσχυντης ανακοίνωσης από τις πρυτανικές αρχές, πως θα πρέπει να αποχωρήσουμε από τον χώρο που στεγάζεται το Στέκι του Συλλόγου Φοιτητ(ρι)ών, υπονοώντας πως σε διαφορετική περίπτωση θα εκκενωθεί από τις ίδιες με ό,τι μπορεί να υπονοείται.
Αυτό το γεγονός δεν μας προκαλεί έκπληξη, μιας και δεν αποτελεί κάτι άλλο πέρα από την περαιτέρω κλιμάκωση του κυνηγιού μαγισσών που έχει εξαπολύσει το κράτος απέναντι σε στέκια και καταλήψεις, για να ξεριζώσει κάθε δομή συλλογικοποίησης εντός των πανεπιστημίων προκειμένου να καμφθούν οι αντιστάσεις και τα κεκτημένα του αγωνιζόμενου κόσμου. Ειδοποιός διαφορά είναι ότι εδώ το κράτος δεν διστάζει να κινηθεί απαξιωτικά, με άμεσα επιθετική διάθεση απέναντι στις δομές του Συλλόγου. Ενώ σε άλλες περιπτώσεις, όπως στην Ιατρική του ΑΠΘ ο φοιτητικός σύλλογος εργαλοιοποιήθηκε για να την εκκένωση του ΑΚΙ. Η επίθεση στις δομές των αγωνιζόμενων δεν έρχονται σε κενό χρόνο αλλά σε μία μεθοδευμένη κίνηση από την καμπή των φοιτητικών κινητοποιήσεων με αρχή την εκκένωση των καταλήψεων της Νομικής και της ΣΘΕ στην οποία πραγματοποιήθηκαν 49 συλλήψεις.
Υποκριτικό στην συγκεκριμένη περίπτωση, είναι η αναφορά των πρυτανικών αρχών πως ο χώρος θα διατεθεί στην Μονάδα Ισότιμης Πρόσβασης ατόμων με αναπηρία και ατόμων με ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες για την εξυπηρέτηση των αναγκών των ΑμεΑ φοιτητ(ρι)ών. Φαίνεται λοιπόν, πως για άλλη μία φορά, οι χώροι αγώνα και διεκδίκησης παρουσιάζονται εσκεμμένα ως χώροι αντιπαραθετικής ύπαρξης με τις κοινωνικές ανάγκες, ώστε να στηθεί έτσι ένα θρασύδειλο και παραπλανητικό ψευτοδίλημμα για να εξυπηρετήσει τις επικοινωνιακές ανάγκες του κράτους, για την νομιμοποίηση της ενδεχόμενης εκκένωσης. Παρόμοια στρατηγική έχει ακολουθηθεί και με την εκκένωση του Στεκιού στο Βιολογικό, καθώς και με την πρόσφατη εκκένωση του Αυτοδιαχειριζόμενου Κυλικείου Ιατρικής.
Η υποκρισία, τόσο των πρυτανικών αρχών όσο και της κρατικής πολιτικής, γίνεται εύκολα αντιληπτή μέσα από την ίδια χρήση του χώρου πριν την επανοικειοποίηση του από τον σύλλογο των φοιτητών. Ο χώρος του στεκιού επί δύο δεκαετίες, ενώ θα έπρεπε να είχε παραχωρηθεί στον σύλλογο, χρησιμοποιούταν καταχρηστικά από την Δ.Α.Π., έτσι ώστε να επιτελούν τον διαχρονικό τους ρόλο εντός του πανεπιστημίου, αυτή του ρουφιάνου και του υπερασπιστή της δολοφονικής πολιτικής του κράτους και του κεφαλαίου. Μέσα στον χώρο βρέθηκαν φακελωμένα στοιχεία αγωνιζόμενων φοιτητρ(ιώ)ν, αλλά και πολλά πράγματα που δεν θα έπρεπε να βρίσκονται σε έναν τέτοιο χώρο. Κατά τη διάρκεια του φετινού φοιτητικού κινήματος, το στέκι πέρασε στα χέρια των φοιτητρ(ιώ)ν και μετατρέπει σε ένα χώρο πολιτικοποίησης, συλλογικοποίησης και ριζοσπαστικοποίησης εντός του πανεπιστημίου, ως εφαλτήριο αγώνα για την διεκδίκηση των πραγματικών αναγκών μας ενάντια στην εμπορευματοποίηση της παιδείας, ξεπερνώντας τα όρια ενός στείρου συνδικαλισμού.
Καταγγέλλουμε επίσης την απαράδεκτη απόφαση της Μονάδας Ισότιμης Πρόσβασης ατόμων με αναπηρία και ατόμων με ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες, που επέλεξε να λάβει μέρος σε αυτή τη κατασταλτική κίνηση, ενάντια σε μία δομή του φοιτητικού συλλόγου, την ίδια στιγμή που οι πολιτικές κράτους και κεφαλαίου που σκοπό έχουν την χρόνια υποχρηματοδότηση του πανεπιστημίου, είναι αυτές που πλείτουν και μαστίζουν άμεσα και έμμεσα όλους τους φοιτητές/τριες, πόσο μάλλον στα άτομα με αναπηρία.
Καλούμε κάθε αγωνιζόμενο/η φοιτητή/τρια του συλλόγου -και όχι μόνο- να στηρίξει με κάθε τρόπο, για να εμποδιστεί και να απαντηθεί η καταστολή που δέχεται το στέκι του συλλόγου και οποιαδήποτε άλλη δομή αγώνα μεσ’ τα πανεπιστήμια,, μέσα σε μία συνθήκη που το κράτος, πάντοτε σε άριστη συνεργασία με τις πρυτανικές αρχές, σε ρόλο ρουφιάνου και εκφραστή των πολιτικών του, επιχειρεί να αποστειρώσει τα πανεπιστήμια από κάθε δομή αυτοοργάνωσης και αγώνα με επανειλημμένα lockout, εκκενώσεις στεκιών και καταλήψεων.
ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΟ ΑΥΤΟΔΙΑΧΕΙΡΟΖΟΜΕΝΟ ΚΥΛΙΚΕΙΟ ΙΑΤΡΙΚΗΣ ΚΑΙ ΣΤΟ ΑΥΤΟΔΙΑΧΕΙΡΙΖΟΜΕΝΟ ΣΤΕΚΙ ΑΡΧΙΤΕΚΤΟΝΙΚΗΣ ΣΤΟ ΕΜΠ
ΠΡΥΤΑΝΕΙΣ-ΜΠΑΤΣΟΙ-ΚΟΣΜΗΤΟΡΕΣ-ΡΟΥΦΙΑΝΟΙ ΚΑΤΩ ΤΑ ΞΕΡΑ ΣΑΣ ΑΠΟ ΤΑ ΣΤΕΚΙΑ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΧΩΡΟΥΣ ΑΓΩΝΑ
