Το τελευταίο διάστημα είδαμε, για άλλη μία φορά, τον κρατικό μηχανισμό να υλοποιεί τις κατασταλτικές μεθοδεύσεις του και να εισβάλει σε κατειλημμένους χώρους αγώνα, εκκενωνόντας τους. Προηγήθηκε, πριν λίγους μήνες η εκκένωση και κατεδάφιση της δομής του ΕΚΧ Βοτανικού Κήπου στην Πετρούπολη, ενώ, στις 25 Αυγούστου ακολούθησε η ταυτόχρονη εκκένωση του αυτοδιαχειριζόμενου στεκιού Άνω Κάτω Πατησίων και του κοινωνικού κέντρου Ζιζάνια. Λίγες ημέρες μετά, την Πέμπτη 31 Αυγούστου, αστυνομικές δυνάμεις έσπασαν το πανεπιστημιακό άσυλο και προχώρησαν στην εκκένωση ενός ακόμη κατειλημμένου χώρου, του Αυτοδιαχειριζόμενου Στεκιού Πολυτεχνείου (ΑΣΠ). Ακολούθησε ένα όργιο ασυδοσίας και βίας από τη μεριά των αστυνομικών δυνάμεων, που προχώρησαν σε συλλήψεις και προσαγωγές δεκάδων ατόμων, εντός και εκτός πανεπιστημιακού ασύλου αλλά και σε βάρος των αλληλέγγυων που συγκεντρώθηκαν για την υπεράσπιση της κατάληψης, την οποία τελικά και ανακατέλαβαν. Τέλος, πιο πρόσφατο παράδειγμα αποτελεί η διακοπή ρεύματος που δέχτηκε η κατάληψη Στέγης Προσφύγων/μεταναστών Νοταρά 26 στην Αθήνα αλλά και ο ΕΚΧ Σχολείο στη Θεσσαλονίκη.
Οι εκκενώσεις αυτές δεν αποτελούν παρά τη συνέχεια της κατασταλτικής εκστρατείας κράτους και κεφαλαίου και κομμάτι της πάγιας και διακηρυγμένης στρατηγικής τους να διώκουν όποιον αγωνίζεται, να στρέφονται ενάντια στους κοινωνικούς και ταξικούς αγώνες και τις δομές του αναρχικού και ριζοσπαστικού κινήματος. Δεν ξεχνάμε την εκκένωση της κατάληψης Mundo Nuevo στη Θεσσαλονίκη τον περασμένο Νοέμβρη και την εκ νέου εισβολή της αστυνομίας στο κτήριο, όταν αυτή ανακαταλήφθηκε στις 16 Μαρτίου και μάλιστα σε μέρα Γενικής Απεργίας, λίγα 24ωρα μετά το έγκλημα στα Τέμπη.
Την ίδια στιγμή που η καταστολή των καταλήψεων αποτελεί αναπόσπαστο κομμάτι της εφαρμογής της στρατηγικής της προληπτικής Αντιεξέγερσης από το κράτος και τους θεσμούς, είναι οι ίδιοι αυτοί θεσμοί που επιτίθενται σε ολόκληρη την κοινωνία με τη συνδρομή της αντεπανασταστικής τους εφεδρείας. Από το αντεργατικό νομοσχέδιο που πέρασε μέσα στο καλοκαίρι, την εντεινόμενη ακρίβεια και φτωχοποίηση σε βάρος της μεγάλης κοινωνικής πλειοψηφίας, τη διαρκή υποβάθμιση του δημοσίου συστήματος υγείας, την απόλυτη υποβάθμιση της ανθρώπινης ζωής, μέχρι την εγκληματική διαχείριση των πρόσφατων καταστροφικών πυρκαγιών που όχι μόνο ενέτειναν τη λεηλατήση του φυσικού περιβάλλοντος αλλά είχαν ως αποτέλεσμα το τραγικό τέλος άνθρωπινων ζωών, μεταξύ των οποίων και 19 μετανάστες στο δάσος της Δαδιάς, καθώς και τα εθνικιστικά αφηγήματα που ακολούθησαν, πριμοδοτώντας τις φασιστικές γκρούπες και καλλιεργώντας τα συντηρητικά ανακλαστικά δίνοντας το πράσινο φως σε νεοναζί ‘’κυνηγούς κεφαλών’’ να κινούνται ανενόχλητοι στην περιοχή του Έβρου, να απαγάγουν και να βασανίζουν τους εκτοπισμένους, να επιτίθονται στον χώρο Αναγνωστήριο του ΔΠΘ στην Αλεξανδρούπολη και να δολοφονούν τον μετανάστη εργάτη Σεράζ Σιάζ στον Περισσό.
Από τη μεριά μας, ως αναρχικό-αντιεξουσιαστικό στέκι Αντίπνοια, αντιλαμβανόμαστε ότι η επίθεση στις καταλήψεις είναι ένα μέρος της επίθεσης που δεχόμαστε όλοι και όλες, στις γειτονιές, στους χώρους εργασίας, στους πανεπιστημιακούς χώρους, οπουδήποτε αναπτύσσεται η ανθρώπινη δραστηριότητα. Σε όλους αυτούς τους χώρους όμως, είναι που ανθίζει και η αντίσταση, η αυτοοργάνωση και η αλληλεγγύη μεταξύ των καταπιεσμένων και γι’ αυτό τους υπερασπιζόμαστε και δηλώνουμε την αλληλεγγύη μας. Μέσα και έξω από τις καταλήψεις και του χώρους αγώνα του αναρχικού κινήματος, στον δρόμο, και σε κάθε πεδίο αγωνιζόμαστε με το όραμα της κοινωνικής και ταξικής απελευθέρωσης, για την κοινωνική επανάσταση, για την Αναρχία και τον Ελευθεριακό Κομμουνισμό.
Στηρίζουμε τη Συγκέντρωση-Παρέμβαση αλληλεγγύης στις καταλήψεις
Πέμπτη 7 Σεπτεμβρίου 2023 | πλ.Αμερικής | 19:00
ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΕ ΚΡΑΤΟΣ, ΑΦΕΝΤΙΚΑ, ΦΑΣΙΣΤΕΣ
ΥΠΕΡΑΣΠΙΖΟΜΑΣΤΕ ΣΥΛΛΟΓΙΚΑ ΚΑΙ ΜΑΧΗΤΙΚΑ ΤΙΣ ΚΑΤΑΛΗΨΕΙΣ ΚΑΙ ΤΙΣ ΑΥΤΟΟΡΓΑΝΩΜΕΝΕΣ ΔΟΜΕΣ ΑΓΩΝΑ
ΤΙΣ ΚΟΙΝΩΝΙΚΕΣ ΚΑΙ ΤΑΞΙΚΕΣ ΑΝΤΙΣΤΑΣΕΙΣ