Το μεσημέρι της Τρίτης 21/2, ενόψει της τρίτης γενικής συνέλευσης του Σ.Ε.Η. μέσα σε ένα μήνα, κατά την οποία, τελικά, καταψηφίστηκε για τρίτη φορά πολυήμερη απεργία στον κλάδο των ηθοποιών, με βάση το πλαίσιο που κατεβάζουν οι δύο διοικούσες παρατάξεις του Σωματείου, αναρτήσαμε πανό απέναντι από το κατειλημμένο κέντρο αγώνα του Τσίλερ, πλάι σε πλήθος αλλων πανό από συνελεύσεις, συλλογικότητες, οργανώσεις, σωματεία κλπ, που έλεγε: « Η διοίκηση του ΣΕΗ ξεπουλάει τον αγώνα των καλλιτεχνών – Απεργία διάρκειας τώρα!». Το πανό έφερε την υπογραφή του σώματος που αναλαμβάνει την ευθύνη του περιεχομένου του, «πρωτοβουλία καλλιτεχνών, σπουδαστών-τριων, φοιτητών-τριων».
Αργά το βράδυ της ίδιας μέρας μάθαμε πως, μετά τη λήξη της γενικής συνέλευσης του Σ.Ε.Η., εμφανίστηκε στην είσοδο του Τσίλερ μέλος μιας από τις δύο διοικούσες παρατάξεις του Σωματείου, κρατώντας στα χέρια το πανό μας, το οποίο μόλις είχε κατεβάσει, ζητώντας μαινόμενος τον λόγο από την περιφρούρηση για την ανάρτησή του.
Οι πρακτικές φίμωσης και λογοκρισίας ανήκουν σε μια κουλτούρα αποσιώπησης και συναίνεσης, που τουλάχιστον στον καλλιτεχνικό χώρο (αλλά και στον ευρύτερο εργασιακό) έχει υπάρξει εξαιρετικά τραυματική θρέφοντας συνθήκες άγριας εκμετάλλευσης, παραβιαστικών συμπεριφορών έως και αποτρόπαιων εγκλημάτων. Δεν βγήκαμε στον δρόμο αντιστεκόμενοι στην υποβάθμιση των σπουδών, των εργασιακών δικαιωμάτων και της ζωής μας για να δεχόμαστε τον εκφοβισμό από «παράγοντες» που θέτουν εαυτούς στην πλώρη ενός αγώνα οι οποίοι, με βάση την κρίση μας, αλλά και πολλών ακόμα, είναι οι ίδιοι που, στην πραγματικοτητα, κάνουν ο,τι μπορούν για να τον αποδυναμώσουν.
Η πρακτική της διάσπασης δεν προκύπτει όταν καταδεικνύεται η εγκατάλειψη των σπουδαστών, -στριών και των καλλιτεχνών από τους θεσμικούς εκπροσώπους των εργαζομένων ενός κλάδου που συνδέεται οργανικά με τους σπουδαστές, -στριες, οι οποίοι βρέθηκαν στην πρωτοπορία αυτού του αγώνα. Αντίθετα, προκύπτει από αυτή καθαυτή την επίμονη άρνηση για ουσιαστική συμπαράταξη με των αγώνα των σπουδαστών, -στριών και των καλλιτεχνών, και ειδικά των ηθοποιών που δεν καλύπτονται αγωνιστικά από το Σωματείο τους.
Ο εμπαιγμός της ΚΥΑ, πέρα από παράγωγο της πλήρους περιφρόνησης των ευρύτερων κοινωνικών αναγκών είναι παραγωγό, επίσης, αυτής ακριβώς της διάσπασης, την οποία οι κυβερνώνετες αντιλαμβάνονται πλήρως και τοποθετούνται ανάλογα.
Ενάντια στις πρακτικές της φίμωσης και της λογοκρισίας υπερασπιζόμαστε την επιλογή μας, να πράξουμε σύμφωνα με τη συνείδηση μας και να συνταχθούμε στον αγώνα ενάντια στην απαξίωση μας ως σπουδαστών, -στριών, ως φοιτητών, -τριών, ως εργαζομένων.
Πρωτοβουλία Καλλιτεχνών, Σπουδαστών/τριών, Φοιτητών/τριών