ΚΑΜΙΑ ΕΙΡΗΝΗ ΜΕ ΚΡΑΤΟΣ ΚΑΙ ΑΦΕΝΤΙΚΑ - ΚΑΤΩ Η ΜΙΣΘΩΤΗ ΣΚΛΑΒΙΑ

Γενική Απεργία: Τετάρτη 1 Οκτώβρη | 11:00 | Χαυτεία

Την Παρασκευή 19 Σεπτεμβρίου ολοκληρώθηκε η διαβούλευση του νέου αντεργατικού νομοσχεδίου με τον ψευδεπίγραφο τίτλο “Δίκαιη Εργασία για Όλους”, το οποίο ετοιμάζεται προς ψήφιση και το μόνο που προωθεί είναι το βάθεμα των όρων εκμετάλλευσης των εργαζομένων και την μετατροπή τους σε αναλώσιμα εξαρτήματα στα χέρια των αφεντικών, κατοχυρώνοντας την 13ωρη και 6ήμερη εργασία ως “διευθυντικό δικαίωμα του εργοδότη”. Το υποχρεωτικό (όπως το ορίζει η διάταξη του Άρθρου 6 του νομοσχεδίου) 13ωρο εργασίας, το οποίο θα μπορεί ανά εβδομάδα να μεταβάλλεται από τα αφεντικά, καταστρατηγεί τον ελεύθερο χρόνο των εργαζόμενων, καθιστώντας τους βορά στις ορέξεις των αφεντικών, και δημιουργεί μια εξοντωτική σωματικά και ψυχολογικά συνθήκη για την τάξη των καταπιεσμένων στην οποία καλούνται να συμβιβαστούν υπό τον φόβο της απόλυσης ή μιας εκδικητικής μεταχείρισης λόγω μη “καλής πίστης”, όπως ορίζει το Άρθρο 11 του Εργατικού Κώδικα (ΠΔ80/2022).
Η σαρωτική επίθεση των πολιτικών και οικονομικών αφεντικών κλιμακώνεται με αιχμή τη συνέχιση των αντικοινωνικών κρατικών καπιταλιστικών αναδιαρθρώσεων που απαξιώνουν τις βασικές κοινωνικές ανάγκες όπως την υγεία, την παιδεία, τη στέγαση, τη σίτιση και τη μετακίνηση και εντείνουν συνεχώς τους κοινωνικούς και ταξικούς αποκλεισμούς. Η νεοφιλελεύθερη και ακροδεξιά πολιτική διαχείριση επιχειρεί έτσι να ανατρέψει τα εργατικά κεκτημένα - τα οποία αποτελούν προηγούμενα σημεία συμβιβασμού της ταξικής πάλης μεταξύ των αφεντικών και των εργατών - που κερδήθηκαν μέσα από σκληρούς και αιματηρούς αγώνες του παρελθόντος, όπως το 8ωρο και η απεργία. Σε αυτή την κατεύθυνση κινείται και το νέο αντεργατικό νομοσχέδιο που ως στόχο έχει την αύξηση των ωρών εργασίας ως και 13 ώρες ημερησίως. Τα απελευθερωμένα ωράρια, η ελαστικοποίηση των σχέσεων εργασίας, η αδήλωτη και μαύρη εργασία, η έλλειψη μέτρων προστασίας στους χώρους δουλειάς, η κατάργηση της κυριακάτικης αργίας, η καταπάτηση της 8ωρης εργασίας και το νέο νομοσχέδιο είναι που διαμορφώνουν τη σύγχρονη εργασιακή πραγματικότητα.
Πρόκειται για μια διαρκώς κλιμακούμενη επίθεση του Κράτους και των αφεντικών στην κοινωνική βάση, η οποία έχει ως προϋπόθεση το τσάκισμα κάθε κοινωνικής και ταξικής αντίστασης, όπου αυτή επιχειρείται να εκδηλωθεί, όπως καταδεικνύεται και από τις τελευταίες εργατικές αναδιαρθρώσεις οι οποίες ποινικοποιούν τις εργατικές κινητοποιήσεις, τη συνδικαλιστική δράση και την απεργία. Χαρακτηριστικό όλης της προαναφερθείσας κατάστασης είναι βέβαια και η προσπάθεια καταστολής τόσο διοικητικά όσο και ποινικά της οποιασδήποτε εργατικής κινητοποίησης με απολύσεις εργαζομένων που συμμετέχουν σε απεργιακές κινητοποιήσεις ή ακόμη και αντίστοιχες πειθαρχικές διώξεις χιλιάδων απεργών εκπαιδευτικών. Ταυτόχρονα, η απελευθέρωση των απολύσεων, ο καθημερινός εκφοβισμός και η απειλή της ανεργίας, η γιγάντωση των μορφών εργασίας με μειωμένα δικαιώματα, όπως αυτή με μπλοκάκι, η εντατικοποίηση των συνθηκών εργασίας είναι τα όπλα που έχει προσφέρει το κράτος στη φαρέτρα των αφεντικών για την περαιτέρω εκμετάλλευση των εργατών. Όλες αυτές οι «παρεκτροπές» που νομοθετούνται επίσημα τις τελευταίες δεκαετίες
συνεχών αναδιαρθρώσεων, έρχονται να επισφραγίσουν την αφαίμαξη και εξάντληση της κοινωνίας, τη δολοφονία της στο βωμό του κέρδους των αφεντικών.
Μέσα σε αυτό το πλαίσιο οι εκμεταλλευόμενοι και οι καταπιεσμένοι συνεχίζουμε να πληρώνουμε με το αίμα μας τη διατήρηση και αναπαραγωγή του βάρβαρου εκμεταλλευτικού καταπιεστικού συστήματος που καταδυναστεύει, δολοφονεί και εξαθλιώνει. Αυτό καταδεικνύουν οι δεκάδες δολοφονίες εργατών στα κάτεργα της σύγχρονης δουλείας, που μόνο για τους πρώτους 9 μήνες του 2025 έχουν σημειωθεί ήδη 152, ενώ περισσότεροι από 235 εργάτες έχουν τραυματιστεί σοβαρά. Παράλληλα το κρατικό έγκλημα στα Τέμπη 2,5 χρόνια πριν, αλλά και η εμπειρία από προηγούμενα μαζικά κρατικά εγκλήματα, όπως στη Ρικομέξ, το Σάμινα, την Ηλεία, τη Μάνδρα, το Μάτι και την Πύλο καταδεικνύουν με τον πιο εμφατικό τρόπο την αθεράπευτα αντικοινωνική και δολοφονική φύση του επιβαλλόμενου εξουσιαστικού και ιεραρχικού τρόπου οργάνωσης της κοινωνίας από το κράτος και το κεφάλαιο.
Σε τούτη την παρατεταμένη περίοδο γενίκευσης και όξυνσης της επίθεσης των πολιτικών και οικονομικών αφεντικών απέναντι στους πληβείους, γίνεται εκκωφαντικά ξεκάθαρο ότι ο χρεοκοπημένος κόσμος της εξουσίας δεν έχει να προσφέρει τίποτα πλέον στους από τα κάτω πέρα από πόλεμο και φασισμό, τίποτα πέρα από προσφυγιά, εξαθλίωση και θάνατο. Η γενοκτονία που συντελείται σήμερα εναντίον του παλαιστινιακού λαού αποτελεί την κλιμάκωση του εδώ και 77 χρόνια διωγμού του λαού της από τη γη του από το κράτος του Ισραήλ και τους συμμάχους του, κομμάτι των οποίων αποτελεί το ελληνικό κράτος, με την ανάπτυξη των σχέσεων συνεργασίας μέσα από μία σειρά στρατηγικών ενεργειακών, στρατιωτικών και οικονομικών συμφωνιών. Η κυριαρχία κλιμακώνοντας την επιθετικότητα της σε όλα τα μήκη και πλάτη της γης, εξαπολύει μια ολομέτωπη επίθεση απέναντι στην κοινωνική βάση, στους φτωχούς και τους απόκληρους και επιχειρεί να αναχαιτίσει την όποια έκφραση κοινωνικής δυσαρέσκειας, στοχεύοντας στην πλήρη καθυπόταξή της ανθρωπότητας στους σχεδιασμούς κράτους και αφεντικών.
Μέσα σε όλο αυτό κλίμα τρομοκρατίας και συνεχούς υποβάθμισης της ζωής μας, από την πλευρά μας αντιλαμβανόμαστε ότι ο μόνος δρόμος που έχουν οι καταπιεσμένοι και εκμεταλλευόμενοι είναι ο αγώνας για την κοινωνική και ταξική χειραφέτηση, ο αγώνας που έχουμε να δώσουμε όλοι μαζί και όχι σαν εξατομικευμένες μονάδες μπροστά στην υπεροπλία ενός εχθρού που προορίζει για τους φτωχούς μόνο εκμετάλλευση, δυστυχία, πολέμους και θάνατο. Η υπεράσπιση των εργατικών συμφερόντων, των αναγκών, της ζωής και της αξιοπρέπειάς μας περνά μέσα από την κοινή, οριζόντια συντονισμένη, οργανωμένη από τα κάτω δράση. Η οργάνωση των αντιστάσεών μας αποτελεί κομβικής σημασίας ζήτημα, ειδικά μέσα σε μια περίοδο συνολικής και οργανωμένης επίθεσης του κρατικού και καπιταλιστικού συστήματος. Η συλλογικοποίηση, η κοινή δράση και η συναντίληψη βάσει των αναρχικών αξιών είναι τα εργαλεία μας απέναντι στο σύγχρονο ολοκληρωτισμό κράτους και κεφαλαίου, απέναντι στην προσπάθειά τους να μας πείσουν ότι έχει επέλθει το τέλος της Ιστορίας, πως δεν υπάρχει καμία προοπτική πέρα από το δυστοπικό παρόν και το σύστημα εξουσίας που το δημιουργεί και πως αν επιλέξουμε το δρόμο του αγώνα και της αξιοπρέπειας θα συντριβούμε. Η ιστορία των κοινωνικών και ταξικών κινημάτων που διεκδίκησαν και πάλεψαν για έναν κόσμο χωρίς εκμετάλλευση και καταπίεση μας δείχνει πως οι προλετάριοι δεν έχουν να περιμένουν τίποτα από τους θεσμούς, τα κοινοβούλια, τις γραφειοκρατικές συνδικαλιστικές ηγεσίες και τους διαμεσολαβητές της ταξικής πάλης. Το όραμα για μια κοινωνία χωρίς εκμετάλλευση και καταπίεση, για μια κοινωνία Ίσων δεν θα
δικαιωθεί μέσα από τα ατομικά, μερικά ή αυθόρμητα ξεσπάσματα της δίκαιης οργής μας αλλά μέσω των πλατιών, οργανωμένων στη βάση, μαχητικών και ριζοσπαστικών αγώνων ενάντια στους καταπιεστές μας. Ο δρόμος που καλούμαστε να επιλέξουμε είναι ο δύσκολος δρόμος, αυτός που έχει ως πυξίδα τον καινούριο κόσμο που κουβαλάμε στις καρδιές μας, που ξεγεννά την Ιστορία και παλεύει για την Υπόθεση. Την Κοινωνική Επανάσταση.

ΟΛΑ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ
ΥΓΕΙΑ - ΠΑΙΔΕΙΑ - ΤΡΟΦΗ - ΣΤΕΓΑΣΗ - ΜΕΤΑΦΟΡΕΣ
ΜΑΧΗΤΙΚΗ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ - ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΑΥΤΟΟΡΓΑΝΩΣΗ - ΤΑΞΙΚΗ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ
ΛΕΥΤΕΡΙΑ ΣΤΗΝ ΠΑΛΑΙΣΤΙΝΗ

Συνέλευση Αναρχικών για την Κοινωνική και Ταξική Χειραφέτηση

-----------------------

ΚΑΜΙΑ ΕΙΡΗΝΗ ΜΕ ΚΡΑΤΟΣ ΚΑΙ ΑΦΕΝΤΙΚΑ

Γενική Απεργία ενάντια στο νέο αντεργατικό νομοσχέδιο, τη μισθωτή σκλαβιά, την εργοδοτική τρομοκρατία και την κρατική καταστολή

Βρισκόμαστε σε μια περίοδο γενικευμένης όξυνσης της επίθεσης των πολιτικών και οικονομικών αφεντικών απέναντι στους πληβείους, μέσα από το βάθεμα των αντικοινωνικών αναδιαρθρώσεων σε κάθε πτυχή της καθημερινότητας με την ψήφιση μιας σειράς νομοσχεδίων που άπτονται της υγείας, της παιδείας, της εργασίας, της στέγασης, της φορολογίας, της πολιτικής και κοινωνικής έκφρασης, της δικαιοσύνης και της φύσης. Κράτος και αφεντικά στοχεύουν στην όλο και μεγαλύτερη εκμετάλλευση των φτωχών, βαθαίνοντας συνεχώς τους όρους καταπίεσης. Η κατεύθυνση, αυτή, προς την επιβολή του σύγχρονου ολοκληρωτισμού, βάσει της οποίας κινείται η νεοφιλελεύθερη ακροδεξιά κυβέρνηση της Ν. Δημοκρατίας, αποτυπώνεται σε ένα πλήθος αναδιαρθρώσεων, που εξυπηρετούν διακηρυγμένες και πάγιες στοχεύσεις του κόσμου της Εξουσίας, ανεξαρτήτως πολιτικής διαχείρισης. Στην πραγματικότητα όμως ο λόγος που η δεξιά σήμερα επιβάλει με τέτοια ευκολία την ηγεμονία του νεοφιλελευθερισμού και επεκτείνει την πολιτική της επιτιθέμενη στους εργαζόμενους, τους ανέργους και όλους τους από τα κάτω, είναι γιατί η προηγούμενη πολιτική διαχείριση, η κυβέρνηση της σοσιαλδημοκρατίας στο όνομα της ριζοσπαστικής αριστεράς συνέτριψε τα κινήματα, σκόρπισε αυταπάτες και ψευδαισθήσεις σε μεγάλα κοινωνικά κομμάτια μόνο για να βάλει άλλο ένα τούβλο στο οικοδόμημα του σύγχρονου ολοκληρωτισμού και να εδραιώσει ακόμη παραπάνω την αντίληψη πως δεν υπάρχει καμία εναλλακτική για τους πληβείους, κανένας άλλος κόσμος πέρα από αυτόν του κράτους και του καπιταλισμού.

Η εφαρμογή του νεοφιλελεύθερου μοντέλου στο εργασιακό πεδίο, μέσω των συνεχιζόμενων αντικοινωνικών μεταρρυθμίσεων, έχει διαμορφώσει για τον κόσμο της μισθωτής εργασίας συνθήκες ακραίας εκμετάλλευσης και τρομοκρατίας. Τα ελαστικά ωράρια, η αδήλωτη και μαύρη εργασία, η απουσία μέτρων προστασίας στους χώρους δουλειάς, η κατάργηση της κυριακάτικης αργίας και του 8ώρου, η απελευθέρωση των απολύσεων, ο καθημερινός εκφοβισμός και η απειλή της ανεργίας, η ανάπτυξη των μορφών εργασίας με περιορισμένα δικαιώματα όπως η εργασία με “μπλοκάκι”, η εντατικοποίηση των εργασιακών συνθηκών καθώς και οι εκδικητικές απολύσεις που αποτελούν απάντηση στις εργατικές διεκδικήσεις, συνιστούν τα όπλα που το κράτος έχει παράσχει στην φαρέτρα των εργοδοτών για την περαιτέρω εκμετάλλευση των εργαζομένων. Προς αυτή την κατεύθυνση του νεοφιλελεύθερου προτύπου καθοριστικό ρόλο έχει διαδραματίσει το αντεργατικό νομοσχέδιο Χατζηδάκη, το οποίο δεν ήταν έμπνευση αποκλειστικά της τρέχουσας ακροδεξιάς διαχείρισης του κράτους αλλά ήρθε να στηριχθεί σε αντεργατικούς νόμους που ψηφίστηκαν επί ΣΥΡΙΖΑ αλλά και να προετοιμάσει το έδαφος για την κλιμακούμενη εκμετάλλευση του κόσμου της εργασίας με νέους νόμους-εκτρώματα όπως το νομοσχέδιο Γεωργιάδη. Μέσω αυτού του νομοσχεδίου διάφοροι εργοδότες αποκτούν τη δυνατότητα να απασχολούν έως και 13 ώρες ημερησίως τους εργαζόμενους και 6 ημέρες εβδομαδιαίως. Αυτές είναι συνθήκες που ήδη επιχειρούνταν να κυριαρχήσουν. Στη σειρά αυτών των νομοσχεδίων, η νυν υπουργός εργασίας Νίκη Κεραμέως εισάγει ένα νέο αντεργατικό νομοσχέδιο όπου πλέον ο ίδιος εργοδότης θα έχει το δικαίωμα να απασχολεί έως και 13 ώρες ημερησίως τους εργαζόμενους, ενώ θα ελαστικοποιήσει ακόμη περισσότερο τον χρόνο εργασίας εντός του έτους. Το κράτος και τα αφεντικά επιχειρούν να ανατρέψουν τα εργατικά κεκτημένα (τα οποία αποτελούν προηγούμενα σημεία συμβιβασμού της ταξικής πάλης μεταξύ των αφεντικών και των εργατών), που κερδήθηκαν μέσα από σκληρούς και αιματηρούς αγώνες του παρελθόντος, όπως το 8ωρο και η απεργία. Σε αυτή την κατεύθυνση κινείται το νέο αντεργατικό νομοσχέδιο που πρόκειται να έρθει προς ψήφιση, βάσει του οποίου ο ελεύθερος χρόνος των εργατών θα πάψει να υφίσταται και ο εργαζόμενος θα μετατραπεί σε “ελατήριο” για τις ανάγκες του κεφαλαίου, “διαθέσιμος” κάθε στιγμή για τις ορέξεις των αφεντικών.

Όλες αυτές οι «παρεκκλίσεις» είναι που νομοθετούνται επισήμως, τις τελευταίες δεκαετίες συνεχών αναδιαρθρώσεων, σφραγίζοντας την αφαίμαξη και εξάντληση της κοινωνίας, τη θυσία της στον βωμό των κερδών των εργοδοτών. Εντός αυτού του πλαισίου οι εκμεταλλευόμενοι και οι καταπιεσμένοι συνεχίζουμε να πληρώνουμε με το αίμα μας τη διατήρηση και αναπαραγωγή του βάρβαρου εκμεταλλευτικού καταπιεστικού συστήματος που κυριαρχεί, δολοφονεί και εξαθλιώνει. Αυτό αποδεικνύουν οι δεκάδες δολοφονίες εργατών στα κάτεργα της σύγχρονης δουλείας, που μόνο για τους πρώτους 9 μήνες του 2025 έχουν σημειωθεί ήδη 152, ενώ περισσότεροι από 235 εργάτες έχουν τραυματιστεί σοβαρά. Διότι η διαιώνιση της εξουσίας και των κερδών των οικονομικών και πολιτικών κυρίαρχων διέρχεται μέσα από την όξυνση της εκμετάλλευσης της τάξης μας, τη λεηλασία της ύπαρξής μας και τη σίγαση και καταστολή όλων όσων αρνούνται να αποδεχτούν αυτή τη βαρβαρότητα ως τη μόνη προοπτική.

Από την εξελισσόμενη γενοκτονία του παλαιστινιακού λαού και τον εκτοπισμό του από τη γη του ως κορύφωση των επί 77 χρόνια θηριωδιών που συντελούνται στην Παλαιστίνη από τους σφαγείς του Ισραήλ, τον πόλεμο στην Ουκρανία που συνεχίζεται εδώ και 3 χρόνια μετά την εισβολή ρωσικού στρατού αφήνοντας πίσω του χιλιάδες νεκρούς, εξαθλιωμένους και ξεριζωμένους πληθυσμούς, έως τις καθημερινές εργατικές δολοφονίες στα κάτεργα της μισθωτής σκλαβιάς, τον εγκλεισμό σε στρατόπεδα συγκέντρωσης και τις δολοφονίες μεταναστών/τριών στα χερσαία και υδάτινα σύνορα της Ευρώπης Φρούριο, τους θανάτους στα υποστελεχωμένα νοσοκομεία και στα διαλυμένα και απαξιωμένα τρένα, τις πυρκαγιές που κάθε χρόνο κατακαίουν τα δάση και το οικοσύστημά τους και καταστρέφουν τις τοπικές κοινωνίες, το κρατικό-καπιταλιστικό σύστημα δεν έχει να υποσχεθεί τίποτα περισσότερο από θάνατο, πόλεμο, ξεριζωμό και εκμετάλλευση.

Η υπεράσπιση των εργατικών συμφερόντων, των αναγκών, της ζωής και της αξιοπρέπειάς μας περνά μέσα από την κοινή, οριζόντια συντονισμένη, οργανωμένη από τα κάτω δράση. Η οργάνωση των αντιστάσεών μας αποτελεί κομβικής σημασίας ζήτημα, ειδικά μέσα σε μια περίοδο συνολικής και οργανωμένης επίθεσης του κρατικού και καπιταλιστικού συστήματος. Η συλλογικοποίηση, η κοινή δράση και η συναντίληψη βάσει των αναρχικών αξιών είναι τα εργαλεία μας απέναντι στο σύγχρονο ολοκληρωτισμό κράτους και κεφαλαίου, απέναντι στην προσπάθειά τους να μας πείσουν ότι έχει επέλθει το τέλος της Ιστορίας, πως δεν υπάρχει καμία προοπτική πέρα από το δυστοπικό παρόν και το σύστημα εξουσίας που το δημιουργεί και πως αν επιλέξουμε το δρόμο του αγώνα και της αξιοπρέπειας θα συντριβούμε. Σε κάθε ανοιχτό μέτωπο του κοινωνικού και ταξικού αγώνα, όπου εκδηλώνεται η επιθετικότητα του κράτους και του κεφαλαίου, επιχειρώντας την ριζοσπαστικοποίηση των αγώνων μέσα από τη σύνδεσή τους με το καθολικό κοινωνικό όραμα της κοινωνικής και ταξικής χειραφέτησης, προτάσσοντας τη μόνη ρεαλιστική διέξοδο που έχουν οι καταπιεσμένοι, την οργάνωση του αγώνα για την κοινωνική επανάσταση, την Αναρχία και τον Ελευθεριακό Κομμουνισμό. Για να χτίσουμε μια χειραφετημένη κοινωνία με βάση την αξιοπρέπεια, τη δικαιοσύνη, την ελευθερία, την αλληλεγγύη, έναν κόσμο χωρίς εκμετάλλευση και καταπίεση ανθρώπου από άνθρωπο.

ΟΛΑ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ
Υγεία – Παιδεία – Τροφή – Στέγαση – Μεταφορές
ΟΛΑ ΣΤΑ ΧΕΡΙΑ ΤΗΣ ΚΟΙΝΩΝΙΑΣ

ΜΑΧΗΤΙΚΗ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ – ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΑΥΤΟΟΡΓΑΝΩΣΗ – ΤΑΞΙΚΗ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ

ΚΑΝΕΝΑΣ ΑΛΛΟΣ ΚΟΣΜΟΣ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΕΦΙΚΤΟΣ ΟΣΟ ΥΠΑΡΧΕΙ ΚΡΑΤΟΣ ΚΑΙ ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΜΟΣ

ΛΕΥΤΕΡΙΑ ΣΤΗΝ ΠΑΛΑΙΣΤΙΝΗ

ΔΕΝ ΞΕΧΝΑΜΕ – ΔΕΝ ΣΥΓΧΩΡΟΥΜΕ ΤΟ ΚΡΑΤΙΚΟ ΕΓΚΛΗΜΑ ΣΤΑ ΤΕΜΠΗ

ΟΡΓΑΝΩΣΗ ΚΑΙ ΑΓΩΝΑΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ, ΤΗΝ ΑΝΑΡΧΙΑ ΚΑΙ ΤΟΝ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΚΟ ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΜΟ

Απεργιακές διαδηλώσεις Τετάρτη 1η Οκτώβρη
Αθήνα: Χαυτεία, 11.00 (διαδηλώνουμε με το μπλοκ της Συνέλευσης Αναρχικών για την Κοινωνική & Ταξική Χειραφέτηση)
Θεσσαλονίκη: Καμάρα, 10.30

Αναρχική Πολιτική Οργάνωση – Ομοσπονδία Συλλογικοτήτων

-----------------------

ΟΛΟΙ/ΕΣ ΣΤΗΝ ΑΠΕΡΓΙΑ ΤΗΝ 1η ΟΚΤΩΒΡΗ

Η κρατική-καπιταλιστική επέλαση των τελευταίων χρόνων, που συντελεί κάθε είδους αναδιάρθρωση, σε τομείς όπως αυτούς της υγείας, της παιδείας, της στέγασης, της φύσης, με σκοπό να θρέφει το κεφάλαιο με κέρδη και πρώτες ύλες και να καταστέλλει κάθε φωνή και πράξη αντίστασης, δεν θα μπορούσε να αφήσει απ’ έξω τον τομέα της εργασίας. Ο τελευταίος κρίκος στην μεγάλη αλυσίδα της αναδιάρθρωσης στον τομέα της εργασίας έρχεται υπό τη μορφή του νέου αντεργατικού νομοσχεδίου, το οποίο θεσπίζει τη 13ωρη και 6ήμερη εργασία, καταπατώντας κάθε κατάκτηση των εργατών/-τριών υπέρ του ελεύθερου χρόνου τους. Οι παρατρεχάμενοι του Κράτους δεν ξεχνούν να αναφέρουν συνεχώς πως το 13ωρο θα υφίσταται έπειτα από συμφωνία του εργοδότη και του εργαζομένου, ξεχνώντας βολικά τη θέση εξουσίας του αφεντικού, την απειλή της απόλυσης και της ανεργίας προς τον εργαζόμενο, αλλά και όλους τους αντεργατικούς νόμους που έχουν γίνει πραγματικότητα τα τελευταία χρόνια. Από την κατάργηση των συλλογικών συμβάσεων, στην απελευθέρωση των απολύσεων, και από εκεί στην ποινικοποίηση της απεργίας και της συνδικαλιστικής δράσης, αλλά και μέσα από τη μαύρη και ανασφάλιστη εργασία, τα εργατικά εγκλήματα στα οποία θυσιάζονται σχεδόν κάθε μέρα άνθρωποι της τάξης μας για τα κέρδη των αφεντικών, η εργατική τάξη έχει περιέλθει σε ιδιαίτερα δεινή θέση.
Το Κράτος και το Κεφάλαιο έχουν προετοιμάσει το καθεστώς δουλείας για την κοινωνική βάση σε παγκόσμιο επίπεδο, και για αυτόν τον λόγο φρόντισαν να αποσυνθέσουν και να τσακίσουν οποιαδήποτε απόπειρα οργάνωσης των εργατών/-τριών, να προωθήσουν το πνεύμα του ατομικισμού και της προσωπικής ανέλιξης, να ενσωματώσουν στους μηχανισμούς τους οτιδήποτε μπορούσε να καθησυχάσει τους καταπιεσμένους. Έτσι, βλέπουμε σήμερα, όχι μόνο την εργατική τάξη, αλλά και τη κοινωνία ευρύτερα, διαιρεμένη, αποδιοργανωμένη, και με μηδαμινές αντιστάσεις μπροστά στα νέα νομοσχέδια, τους θανάτους στους χώρους δουλειάς, τους χαμηλούς μισθούς που δεν μπορούν να καλύψουν ούτε τα βασικά, την εργασιακή επισφάλεια, την χαλιναγώγηση και συκοφάντηση από τους εργατοπατέρες τις οποιασδήποτε δράσης που ξεφεύγει από τον έλεγχό τους.
Μπροστά στην δυστοπία που προετοιμάζεται κάθε μέρα μπροστά στα μάτια μας, η μόνη απάντηση που μπορεί να δοθεί είναι αυτή της οριζόντιας, αδιαμεσολάβητης, ελευθεριακής οργάνωσης, σε κάθε χώρο που ζει και αναπνέει η κοινωνία, είτε στους χώρους εργασίας, είτε στα πανεπιστήμια, είτε στις γειτονιές μας. Να προετοιμαστούμε, όχι μόνο ενάντια στις επόμενες επιθέσεις Κράτους-Κεφαλαίου, αλλά και για την αντεπίθεση της τάξης μας. Για να μην μείνει η φωνή και η δράση μας στη στείρα διαμαρτυρία και εντός της αστικής νομιμότητας, αλλά να περάσει στο χτίσιμο ενός κινήματος επαναστατικού. Για τον κόσμο της Αναρχίας και του Ελευθεριακού Κομμουνισμού.

ΟΛΟΙ/ΕΣ ΤΗ 1Η ΟΚΤΩΒΡΗ ΣΤΙΣ 11:00, ΣΤΑ ΧΑΥΤΕΙΑ
ΟΛΑ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ – ΥΓΕΙΑ, ΠΑΙΔΕΙΑ, ΤΡΟΦΗ, ΣΤΕΓΑΣΗ, ΜΕΤΑΦΟΡΕΣ
ΟΡΓΑΝΩΣΗ ΣΕ ΚΑΘΕ ΧΩΡΟ ΔΟΥΛΕΙΑΣ
ΝΑ ΜΗ ΖΗΣΟΥΜΕ ΣΑΝ ΔΟΥΛΟΙ
ΛΕΥΤΕΡΙΑ ΣΤΗΝ ΠΑΛΑΙΣΤΙΝΗ

Πρωτοβουλία Αναρχικών Φοιτητών/τριών Αθήνας

--------------

ΟΛΕΣ ΚΑΙ ΟΛΟΙ ΣΥΜΜΕΤΕΧΟΥΜΕ
ΣΤΗ ΓΕΝΙΚΉ ΑΠΕΡΓΊΑ ΤΕΤΑΡΤΗ 1ΟΚΤΩΒΡΗ

ΣΤΗΡΙΖΟΥΜΕ ΤΗ ΣΥΓΚΈΝΤΡΩΣΗ ΣΤΑ ΧΑΥΤΕΊΑ Στις 11.00π.μ.

ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗΝ ΕΡΓΑΣΙΑΚΗ ΕΞΟΥΘΈΝΩΣΗ ΚΑΙ ΤΟ 13ΩΡΟ
ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΟΥΣ ΜΙΣΘΟΎΣ ΠΕΙΝΑΣ
ΕΝΆΝΤΙΑ ΣΤΟ ΝΕΟ ΦΑΣΙΣΤΙΚΌ ΠΕΙΘΑΡΧΙΚΌ ΔΙΚΑΙΟ ΤΩΝ ΔΗΜΟΣΙΩΝ ΥΠΑΛΛΗΛΩΝ ΚΑΙ ΤΟΝ ΚΡΑΤΙΚΌ ΟΛΟΚΛΗΡΩΤΙΣΜΌ

ΑΥΤΟΟΡΓΆΝΩΣΗ ΑΝΤΊΣΤΑΣΗ ΑΛΛΗΛΕΓΓΎΗ!

ΑΓΏΝΑΣ ΓΙΑ ΖΩΗ ΚΙ ΑΞΙΟΠΡΈΠΕΙΑ!
ΓΙΑ ΜΙΑ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΚΗ ΠΑΙΔΕΙΑ ΣΕ ΜΙΑ ΚΟΙΝΩΝΊΑ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ, ΙΣΌΤΗΤΑΣ ΚΑΙ ΔΙΚΑΙΟΣΎΝΗΣ!

Ελευθεριακή Πρωτοβουλια Εκπαιδευτικών