Η χρονιά άνοιξε με πολλαπλά στέκια εκκενωμένα, το ΕΜΠ να οργανώνει εκδήλωση με εταιρείες, υπουργούς και αστυνομικές δυνάμεις για να «φιμώσουν» εργαζόμενους στην έρευνα και την τριτοβάθμια, τα ιδιωτικά προγράμματα εκπαίδευσης και κατάρτισης να θεριεύουν και τα πανεπιστήμια να ερειπώνουν.

 

Ένα πολύ τρομακτικό γεγονός χθες το βράδυ ταρακούνησε τους οικότροφους και όχι μόνο φοιτητές. Ένας δυνατός θόρυβος δημιούργησε αναστάτωση, με τους οικότροφους να μην γνωρίζουν αν υπήρχε κάποιος μέσα και κανέναν «υπεύθυνο» να μην εμφανίζεται. Τελικά το ασανσέρ στην Γ’ Φοιτητική Εστία Θεσσαλονίκης, έπεσε από τον 8ο όροφο και σφηνώθηκε μεταξύ 3ου και 4ου ορόφου, ευτυχώς χωρίς κάποιον άνθρωπο εντός του. Οι ελλείψεις σε υποδομές όπως πυρασφάλεια, αντισεισμική θωράκιση και λειτουργία ασανσέρ είναι τραγικές με προβλήματα να εμφανίζονται καθημερινά και οι τεχνικοί υπηρεσίας σε δημόσιες δομές, όπως οι φοιτητικές εστίες να μην υπάρχουν!

 

Προς έκπληξη μας αργότερα της κινητοποίησης, εργαζόμενοι της τεχνικής υπηρεσίας του πανεπιστημίου βρίσκονταν έξω από την κατάληψη Primavera, προσπαθώντας να ανοίξουν τα ρολά για να το δείξουν σε κάποιον υποψήφιο αγοραστή, όπως μάθαμε αργότερα. Αυτές φαίνεται να είναι οι προτεραιότητες του πανεπιστημίου.

 

Η κοινή γραμμή απέναντι στις φοιτήτριες φάνηκε και από την -λίγη ώρα αργότερα- συνάντηση μας με τον κοσμήτορα Νομικής Γκλαβίνη, ο οποίος έσκιζε τις αφίσες μας και επιτέθηκε σε συντρόφισσες μας λεκτικά και «κατεβάζοντας» τα χέρια τους από τις αφίσες που θέλαν να κολλήσουν. Το πρωί ασφαλίτες ήρθαν στην κινητοποίηση των εστιακών για διακριτική επιτήρηση, όχι την σύλληψη κάποιου υπευθύνου για τις τραγικές ελλείψεις, όχι ότι θέλουμε παραπάνω κράτος, αλλά κυρίως να αναδειχθούν οι αντιφάσεις της κρατικής πολιτικής.

 

Αυτά και ακόμα περισσότερα, για τις κλειδωμένους εισόδους του πανεπιστημίου, για την ποινικοποίηση και αστυνόμευση των πολιτισμικών και πολιτικών δράσεων και το καθημερινό συμπέρασμα ότι ζούμε από τύχη, θέλουμε να συζητήσουμε την Παρασκευή 11/10 στο Πολυτεχνείο. Για να μπορέσουμε να ανασυνταχθούμε και να οργανώσουμε την παρέμβαση μας στις σχολές, για να οργανώσουμε τις δυνάμεις μας ενάντια στην εκπαιδευτική αναδιάρθρωση, ενάντια στην καταστολή, την σύνδεση των πανεπιστημίων με την πολεμική βιομηχανία και ενάντια στον ίδιο τον πόλεμο. Γιατί τελικά εμείς θα μείνουμε.

 

Αναρχική Συνέλευση Φοιτητ(ρι)ών Quieta Movere