Ενάντια στη γενοκτονία του παλαιστινιακού λαού από το κράτος του Ισραήλ
15 Μάη 1948 – 15 Μάη 2025 | 77 χρόνια Νάκμπα

Στη Λύδδα, στη Ράμλα, στη Γαλιλαία,
εδώ θα μείνουμε
σαν πέτρα στο στήθος σας,
θραύσματα από γυαλί,
φραγκοσυκιάς αγκάθια
στο λαρύγγι σας
και μες στα μάτια σας
πυρακτωμένη θύελλα.
[…]
Εδώ είναι το παρελθόν,
το παρόν και το μέλλον μας.
Στη Λύδδα, στη Ράμλα, στη Γαλιλαία,
ρίζες μας ζωντανές, βαστάτε,
σκάψτε βαθιά τη γη.
Ο καταπιεστής ας λογαριάσει ξανά,
προτού γυρίσει ο τροχός.
Για κάθε δράση υπάρχει αντίδραση
– έτσι είναι γραμμένο.
Εδώ θα μείνουμε!
Στη Λύδδα, στη Ράμλα, στη Γαλιλαία.

απόσπασμα από το ποίημα “Εδώ θα μείνουμε” του Tawfiq Zayyad (1965)

Στις 15η Μάη 1948, μια ημέρα που έχει μείνει στην ιστορία ως Νάκμπα, ξεκινά ο μεγάλος ξεριζωμός του παλαιστινιακού λαού από τα ιστορικά εδάφη του, μόλις μια μέρα μετά τη διακήρυξη της ανεξαρτησίας του ισραηλινού κράτους. Μέσα σε αυτά τα 77 χρόνια το ισραηλινό κράτος κατάφερε να χτίσει το σύγχρονο Απαρτχάιντ, τον συστηματικό δηλαδή αποκλεισμό των Παλαιστινίων στην Λωρίδα της Γάζας και τη Δυτική όχθη. Κατάφερε μέσω της κανονικοποίησης του τρόμου να εφαρμόσει γενικευμένα συνθήκες ελέγχου, στρατιωτικοποίησης και καταπίεσης, αποτελώντας πραγματικό πρότυπο ενός σύγχρονου ολοκληρωτικού καθεστώτος. Από το εμπάργκο στη Γάζα και το τείχος που την περιβάλλει, την απαγόρευση στις μετακινήσεις και τα στρατιωτικά φυλάκια ελέγχου, την καταστροφή ολόκληρων περιοχών και τον εποικισμό τους από Ισραηλινούς, μέχρι την άγρια καταστολή και τους συνεχείς βομβαρδισμούς, τις πολυάριθμες συλλήψεις, φυλακίσεις και δολοφονίες.
Το κράτος του Ισραήλ αποτελεί πρότυπο στρατιωτικοποίησης και επιβολής, μια μηχανή θανάτου που επιτίθεται στους Παλαιστίνιους χρόνια τώρα προκειμένου να τους καθυποτάξει ώστε να αποδεχθούν τη στρατιωτική κατοχή στην οποία αντιστέκονται με τεράστια αυταπάρνηση. Ένα κράτος που έχει βασικούς συμμάχους στις επιδιώξεις του τις ηγέτιδες δυνάμεις του δυτικού μπλοκ εξουσίας που επιχειρούν να επεκτείνουν την ισχύ και τα συμφέροντά τους στην ευρύτερη περιοχή της Μέσης Ανατολής. Σε αυτό το πλαίσιο, το ελληνικό κράτος -προσδεμένο πλήρως στο δυτικό άρμα κυριαρχίας- επιχειρεί την περαιτέρω ανάπτυξη των σχέσεων συνεργασίας του με το κράτος του Ισραήλ μέσα από μια σειρά στρατηγικών ενεργειακών, στρατιωτικών και οικονομικών συμφωνιών.
Από τις 7 Οκτώβρη του 2023, μετά από την επίθεση των παλαιστινιακών οργανώσεων, οι ισραηλινές δυνάμεις, με θράσος προπαγανδίζουν τη σαρωτική πολεμική επιχείρηση εκδίωξης και αφανισμού των Παλαιστινίων ως δικαίωμα στην αυτοάμυνα. Οι αεροπορικές βομβιστικές επιθέσεις στην αρχή και στη συνέχεια η χερσαία εισβολή στη Γάζα- σε μία από τις πιο πυκνοκατοικημένες περιοχές στον πλανήτη που ήδη, εξαιτίας του εμπάργκο που είχε επιβληθεί από το 2007 από το κράτος του Ισραήλ, κυριαρχούσε η στέρηση και η εξαθλίωση – έχουν ως αποτέλεσμα τη δολοφονία περισσότερων από 60.000 Παλαιστινίων, εκ των οποίων παραπάνω από 18.000 νεκρά παιδιά, τον τραυματισμό πλέον των 120.000 ανθρώπων, την καταστροφή κτιρίων, νοσοκομείων, σχολείων, σπιτιών, δρόμων, υποδομών υδροδότησης και υπηρεσιών υγιεινής, την έλλειψη ηλεκτρικής ενέργειας και καυσίμων αναγκαίων για την αγροτική παραγωγή τροφίμων, τη πλήρη στέρηση πόσιμου νερού και ανεφοδιασμού σε τρόφιμα και υλικά περίθαλψης. Ενώ στη Δυτική Όχθη πραγματοποιούνται δολοφονικά πογκρόμ, διώξεις, ξυλοδαρμοί και απολύσεις Παλαιστινίων.
Αυτές τις ημέρες βρισκόμαστε μπροστά σε μια νέα κορύφωση της επιχειρούμενης εξόντωσης και γενοκτονίας του παλαιστινιακού λαού. Το κράτος του Ισραήλ στις 18 Μάρτη 2025 έσπασε την εκεχειρία, που είχε συμφωνηθεί, κλιμακώνοντας τη δολοφονική του μανία, με συνεχείς επιθέσεις στη και γενικευμένες συνθήκες λιμοκτονίας στη Λωρίδα της Γάζας και επιβολή τρόμου στη Δυτική Όχθη. Στη Λωρίδα της Γάζας το 98% του πληθυσμού βρίσκεται αντιμέτωπο με την έλλειψη τροφής, έχει μειωθεί κατά 99% η ποσότητα πόσιμου νερού κατ’ άτομο, ενώ το 70% των διεθνών ανθρωπιστικών αποστολών έχει αποτραπεί και απαγορευτεί από το Ισραήλ, χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελεί το χτύπημα πλοίου – αποστολής αλληλέγγυων από δυο ισραηλινά μη επανδρωμένα αεροσκάφη σε διεθνή ύδατα κοντά στη Μάλτα. Ο Στόλος της Ελευθερίας είχε σκοπό να σπάσει τον αποκλεισμό που έχει επιβάλλει το κράτος του Ισραήλ στη Λωρίδα της Γάζας και να μεταφέρει ανθρωπιστική βοήθεια στον λαό της Παλαιστίνης.
Πρόκειται για μια γενοκτονία που πραγματοποιείται με τη συμμαχία των κρατών της Δύσης, που οι χλιαρές τους «ανθρωπιστικές» ανακοινώσεις απλά επιβεβαιώνουν τη συναίνεση και στήριξή τους στις επιχειρήσεις του Ισραήλ, αφού την ίδια στιγμή διατηρούν τις πολιτικές και οικονομικές συμφωνίες μεταξύ τους, ενώ επιτίθενται σε διαδηλώσεις αλληλεγγύης που πραγματοποιούνται ανά τον κόσμο και ποινικοποιούν τα σύμβολα του παλαιστινιακού λαού, διατρανώνοντας πως στον κόσμο του κράτους και του καπιταλισμού, υπάρχει ένα και μόνο «δίκαιο». Αυτό του ισχυρού που δια της βίας επιβάλλεται στους αδύναμους. Μέσα σε αυτό το πλαίσιο τόσο στις ΗΠΑ όσο και στην Ευρώπη τα κράτη επιτίθενται σε όσους αγωνίζονται ενάντια στη θηριωδία που εξελίσσεται μπροστά στα μάτια ολόκληρου του κόσμου. Παρά την κρατική καταστολή οι αντιστάσεις που εκδηλώνονται διασώζουν την ανθρώπινη αξιοπρέπεια απέναντι στην εν εξελίξει γενοκτονία ενός λαού, απέναντι στην εξόφθαλμη διαστρέβλωση της πραγματικότητας, των λέξεων και των νοημάτων τους, της ιστορίας, απέναντι στη σιωπή που επιχειρούν δια της βίας να επιβάλλουν στο εσωτερικό τους τα ίδια κράτη που επιτρέπουν να συντελείται αυτό το ιστορικό έγκλημα.
Εμείς από τη πλευρά μας δεν μπορούμε παρά να είμαστε αλληλέγγυοι με τον παλαιστινιακό λαό που συνεχίζει να μάχεται σκληρά κι επίμονα για την επιβίωση, την αξιοπρέπεια και την ελευθερία του με μόνους συμμάχους του τους αγωνιζόμενους σε ολόκληρο τον κόσμο. Αυτά τα στοιχεία του αγώνα τους θέλουμε να αναδείξουμε ως αναρχικοί, τη δυνατότητα του κατακτημένου να αντεπιτίθεται στον πανίσχυρο κατακτητή, την ικανότητα του φτωχού και του αποκλεισμένου να εξεγείρεται κάτω κι από τις πιο βάρβαρες συνθήκες. Η διεθνής αλληλεγγύη θέλουμε να δημιουργήσει ρήγματα στο εσωτερικό των επιτιθέμενων κυρίαρχων φέρνοντας στο προσκήνιο τη δική μας ιστορία, την ιστορία των αγώνων των από τα κάτω που κόντρα σε όλους τους καιρούς, δημιουργούν τη ζώσα πραγματικότητα της ελευθερίας και της αλληλεγγύης, αποτελώντας το μόνο πραγματικό ανάχωμα στην επέλαση του σύγχρονου ολοκληρωτισμού. Μέχρι την συνολική απελευθέρωση των λαών από τα έθνη, τις θρησκείες, τον ρατσισμό και τη μισαλλοδοξία.

ΛΕΥΤΕΡΙΑ ΣΤΗ ΜΑΧΟΜΕΝΗ ΠΑΛΑΙΣΤΙΝΗ!
ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΟΝ ΣΥΓΧΡΟΝΟ ΟΛΟΚΛΗΡΩΤΙΣΜΟ ΚΡΑΤΟΥΣ ΚΑΙ ΚΕΦΑΛΑΙΟΥ
ΟΡΓΑΝΩΣΗ – ΔΙΕΘΝΙΣΜΟΣ – ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ

Διαδηλώσεις αλληλεγγύης
Αθήνα: Σάββατο 17 Μάη, 13.30, Πάρκο Ελευθερίας (Μέγαρο Μουσικής)
Θεσσαλονίκη: Πέμπτη 15 Μάη, 19.00, Άγαλμα Βενιζέλου

Αναρχική Πολιτική Οργάνωση – Ομοσπονδία Συλλογικοτήτων

------------------

15 Μαΐου 1948 – 15 Μαΐου 2025: Λευτεριά στην πάντα μαχόμενη Παλαιστίνη

“- Και δεν θεωρείς πως μια χώρα ανήκει στον ηγεμόνα της;
- Μονάχα άμα αυτός κυβερνά μόνος του μια έρημη γη”
- Σοφοκλής

Στις 14 Μαΐου του 1948 υπογράφεται η Ισραηλινή διακήρυξη ανεξαρτησίας, με το κράτος που δημιουργείται να καταλαμβάνει τα ιστορικά εδάφη του παλαιστινιακού λαού. Η επόμενη μέρα έμεινε στην ιστορία ως Νάκμπα (καταστροφή), η αρχή του διωγμού πάνω από 700.000 προσφύγων από τον τόπο τους, σηματοδοτώντας ταυτόχρονα την έναρξη ενός αγώνα για τη Γη και την Ελευθερία που σήμερα ίσως βρίσκεται στην πιο κρίσιμη καμπή του.
Το ισραηλινό κράτος που από τη πρώτη μέρα ύπαρξης του είχε εξασφαλισμένη τη διπλωματική και μετέπειτα τη στρατιωτική υποστήριξη σύσσωμου του δυτικού κόσμου, αποτελώντας το προπύργιο και το “προκεχωρημένο φυλάκιο” της δυτικής πολεμικής μηχανής στη Μέση Ανατολή και λειτουργώντας ως το μέσο προώθησης των δυτικών πολιτικών και οικονομικών συμφερόντων στην περιοχή, θέτει σε πλήρη εφαρμογή ένα καθεστώς απαρτχάιντ περιορίζοντας τους παλαιστινίους στη λωρίδα της Γάζας και στη Δυτική όχθη, απαγορεύοντας την ελεύθερη μετακίνηση τους μέσω ενός συμπλέγματος στρατιωτικών φυλακίων, εποικίζοντας παλαιστινιακά χωριά, συλλαμβάνοντας χιλιάδες ανθρώπους και θέτοντας τους σε καθεστώς ομηρίας φυλακίζοντας τους χωρίς να τους έχουν αποδοθεί κατηγορίες καθώς και επιβάλλοντας έναν παράνομο σύμφωνα με το διεθνές δίκαιο αποκλεισμό στη Λωρίδα της Γάζας. Από την 7η Οκτωβρίου συγκεκριμένα, αφορμώμενο από την επίθεση των παλαιστινιακών οργανώσεων, το κράτος του Ισραήλ με μια άνευ προηγουμένου επίθεση, που περιλαμβάνει σαρωτικούς βομβαρδισμούς σε μία πιο τις πιο πυκνοκατοικημένες περιοχές του πλανήτη, μια συντονισμένη εισβολή αέρως και εδάφους, συστηματικό αποκλεισμό ανθρωπιστικής βοήθειας από τρίτες χώρες και εθελοντές -όπως έδειξε και ο βομβαρδισμός της αποστολής του στόλου της ελευθερίας στη Μεσόγειο-, συνειδητό βομβαρδισμό νοσοκομείων και διακοπή του παροχής ηλεκτρικού ρεύματος, έχει σκοτώσει 60.000 Παλαιστίνιους, εκ των οποίων 18.000 παιδιά, και τραυματίσει πάνω από 120.000, ενώ η πείνα και η στέρηση κάθε είδους περίθαλψης αποτελεί την πραγματικότητα για το σύνολο του πληθυσμού. Το γεγονός παρόλα αυτά πως ένας από τους πιο άρτια εκπαιδευμένους και εξοπλισμένους στρατούς του κόσμου αδυνατεί να επιβάλλει πλήρη έλεγχο σε ένα μικρό κομμάτι γης, αντιμετωπίζοντας εδώ και ενάμιση χρόνο συνεχείς αναζωπυρώσεις σε διάφορα μέτωπα εντός της γάζας, και η παράλληλη αντίσταση που εκδηλώνεται στη Δυτική Όχθη με συνεχιζόμενες απεργίες και συγκρούσεις με την αστυνομία και τον στρατό κατοχής αναδεικνύει και το σθένος των αγωνιζόμενων ενάντια στον κατακτητή τους.
Με τη νέα φάση της γενοκτονίας να μπαίνει στον δεύτερο χρόνο της, η επίθεση που δέχονται όσοι/-ες έχουν ταχθεί στο πλευρό της παλαιστινιακής πλευράς από το δυτικό μπλοκ εξουσίας έχει οξυνθεί σε πρωτόγνωρα επίπεδα, εκμεταλλευόμενη την ύφεση του διεθνούς φοιτητικού κινήματος που μια τέτοια περίοδο πέρυσι βρισκόταν σε πλήρη εξέλιξη. Η νέα Τραμπική πολιτική διαχείριση του αμερικανικού κράτους επιχειρεί μια κατασταλτική επέλαση στα πανεπιστήμια της χώρας, συλλαμβάνοντας τόσο φοιτητές όσο και ακαδημαϊκούς που είτε συμμετείχαν στις περσινές φοιτητικές καταλήψεις, είτε απλώς εκφράστηκαν δημόσια ενάντια στη γενοκτονία και επιχειρώντας να τους απελάσει ακυρώνοντας τα νομικά έγγραφα τους, την ίδια ώρα που συντάσσει σχέδια “εκμετάλλευσης” και εποικισμού της Γάζας από κοινού με το Ισραήλ. Ταυτόχρονα, στα ευρωπαϊκά κράτη που ακόμα τηρούνται τα ανθρωπιστικά προσχήματα με χλιαρές ανακοινώσεις που καλούν σε ειρήνευση, διαδηλώσεις αλληλεγγύης χτυπιούνται, παλαιστινιακά σύμβολα απαγορεύονται ως αντισημιτικά και αγωνιστές/-τριές συλλαμβάνονται και φυλακίζονται, ενώ οι διακρατικές σχέσεις και συμφωνίες παραμένουν ακόμα σε πλήρη ισχύ.
Η γενοκτονία που διαπράττεται κάνει για ακόμα μια φορά ξεκάθαρο πως παρά τις εξαγγελίες περί κάποιου διεθνούς δικαίου, και τις ονειρώξεις περί κάποιων ανθρωπιστικών ιδεωδών που προωθεί η εξευγενισμένη Δύση, στον κόσμο του Κράτους και του Καπιταλισμού το μόνο δίκαιο που μπορεί να επικρατήσει είναι αυτό του ισχυρού που θα επιβληθεί πάνω στον αδύναμο. Πως τα Κράτη είναι σε θέση να αποφασίζουν ποιοι πληθυσμοί αξίζουν να ζήσουν και ποιοι να εξολοθρευθούν προωθώντας παράλληλα τη μισαλλοδοξία και τον κοινωνικό εκφασισμό ως όπλο για να καλλιεργηθεί η απάθεια μπροστά στις σφαγές.
Εμείς από τη πλευρά μας δεν μπορούμε παρά να συνεχίσουμε να είμαστε αλληλέγγυοι με τον παλαιστινιακό λαό που συνεχίζει να μάχεται σκληρά κι επίμονα για την επιβίωση, την αξιοπρέπεια, και την ελευθερία του. Η διεθνιστική και αμετάκλητη αλληλεγγύη, η οποία ούτε κάμπτεται, ούτε τρομοκρατείται από την καταστολή, θέλουμε να δημιουργήσει ρήγματα στο εσωτερικό των επιτιθέμενων κυρίαρχων, φέρνοντας στο προσκήνιο τη δική μας ιστορία, την ιστορία των αγώνων των από τα κάτω, που κόντρα σε όλους τους καιρούς, δημιουργούν τη ζώσα πραγματικότητα της ελευθερίας και της αλληλεγγύης, αποτελώντας το μόνο πραγματικό ανάχωμα στην επέλαση του σύγχρονου ολοκληρωτισμού. Μέχρι την απελευθέρωση των λαών από τα έθνη, τις θρησκείες, τον ρατσισμό, και τη μισαλλοδοξία.

ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΕ ΟΛΟΥΣ/ΕΣ ΤΟΥΣ ΔΙΩΚΟΜΕΝΟΥΣ/ΕΣ ΓΙΑ ΤΗ ΣΤΑΣΗ ΤΟΥΣ ΣΤΟ ΠΛΕΥΡΟ ΤΩΝ ΠΑΛΑΙΣΤΙΝΙΑΚΗΣ ΠΛΕΥΡΑΣ
ΛΕΥΤΕΡΙΑ ΣΤΟΝ ΑΓΩΝΙΖΟΜΕΝΟ ΠΑΛΑΙΣΤΙΝΙΑΚΟ ΛΑΟ

Πρωτοβουλία Αναρχικών Φοιτητών/-τριών Αθήνας